In deze context wordt door sommigen, ondanks hun zuivere intentie wellicht, een Shoebhah (twijfel) aangekaart. Ze zeggen dan: “Wij kunnen geen daden verrichten of overgaan op handelen totdat de geleerden een duidelijk statement afgeven. Allah heeft hun immers deze verantwoordelijkheid opgedragen. Wanneer men een daad verricht zonder enig inzicht, dan zal dit ongetwijfeld meer verderf dan goedheid met zich meebrengen. En inzicht (in het geloof) wordt slechts verschaft door de geleerden.”
Deze woorden zijn ongetwijfeld correct en hebben zeker een basis. Echter is het overdrijven hierin, door deze woorden constant in de mond te nemen, voor sommigen als een soort kapstok geworden. Hieraan hangen zij vormen van laksheid en luiheid aan. Daar waar de uitspraak van een geleerde vooraf moet gaan aan de daad die men verricht, is het nu zo dat álle geleerden zich moeten uitlaten alvorens men de daad tot uitvoer brengt.
Zo zie je dat wanneer er zich een verzoeking voordoet en sommige van de grote geleerden een fatwa uitvaardigen, deze zwakkelingen desondanks passief blijven en niet actief aan de slag gaan om hiermee het passende religieuze wetsoordeel te praktiseren. Om hun zwakheid en gebrek aan ambitie goed te praten, hoor je ze roepen: “Waar zijn de geleerden en waarom spreken ze niet?” Wat zij hier indirect mee zeggen, is dat zij pas overgaan op handelen wanneer alle geleerden unaniem een standpunt innemen over deze verzoeking, terwijl dit onmogelijk is. En zelfs al zou dit wel het geval zijn, dan zou deze consensus van de geleerden hen wellicht nog meer drijven tot starheid.
Ik ben er zonder enige twijfel heilig van overtuigd dat er geen kwestie is – hoe groot of klein deze ook is – met betrekking tot het credo, jurisprudentie, ideologie, of de methodiek van ad-Daʿwah niet door sommige hedendaagse geleerden op duidelijke en gedetailleerde wijze is verduidelijkt. Ook ben ik er stellig in dat er zich geen maatschappelijke, economische of politieke verzoeking voordoet of sommige geleerden hebben hierin een duidelijk standpunt.
Sheikh al-Bashier ʿIsaam al-Moeraakoeshie
(bron: artikel ‘Waar zijn de geleerden’)