Vraag:
In mijn reis naar een Westers land heb ik een meisje leren kennen. Zij heeft mij gevraagd om met haar te trouwen. Zij is christelijk, maar wel bereid zich te bekeren tot de Islam. Ik ben van de veronderstelling dat zij dit alleen zegt om mij te overtuigen om met haar te trouwen. Daarnaast heeft ze ook afstand genomen van al haar rechten op financieel gebied, zoals de bruidsschat, het recht op onderhoud en huisvesting, na de huwelijksvoltrekking. Wat adviseert u mij?
Antwoord:
Alle lof zij Allah.
Het is de moslimman in beginsel toegestaan om een christelijke of joodse vrouw te trouwen. Wel dien je voor ogen te houden dat het huwen van een niet-moslimvrouw gepaard gaat met een gevaar voor de persoon zelf en zijn nageslacht. Vooral in de tijd waarin wij nu leven.
Het meisje moet iets beogen met het afstand nemen van de rechten die jij noemt. De bruidsschat behoort tot de verplichtingen van een huwelijksakte. Ook het financiële onderhoud en de huisvesting zijn verplichtingen waar zij kennelijk afstand van neemt. Vraag je dus kritisch af waarom zij al deze zaken afwijst.
Het kan zo zijn dat iemand de voorkeur heeft om een vrouw te trouwen van een andere godsdienst, zoals een christelijke of een joodse vrouw. Iemands voorkeur kan ook een moslimvrouw betreffen die een andere stroming aanhangt of een andere methodiek volgt dan die van Ahl us-Soennah wal-Djamaacah. Of een vrouw van Ahl us-Soennah die bepaalde godsdienstige zaken nalaat.
Het is echter beter voor de man om een gelovige vrouw te zoeken. De Profeet (vrede zij met hem) heeft namelijk gezegd: “Een vrouw wordt om vier redenen gehuwd; haar bezittingen, haar status, haar schoonheid en haar geloof. Trouw met hen om hun geloof, opdat je zult slagen.”
(al-Boekhaari en Moeslim)
Iemand zou weleens het idee kunnen krijgen om een niet gelovige vrouw te huwen, met de intentie haar vervolgens uit te nodigen naar het geloof en daarmee beloning te verkrijgen. Of een vrouw te huwen die zich inlaat met religieuze innovaties om zodoende aanleiding te kunnen zijn voor haar Leiding. Verder kan iemand de voorkeur hebben voor een huwelijk met een christelijke of een joodse vrouw om haar vervolgens uit te nodigen naar de Islam. Wie uitnodigt naar het goede verkrijgt de beloning van degene die de goede daad verricht.
Maar hierin schuilt een groot gevaar. Een voorbeeld hiervan is cImraan ibnoe Hittaan die een vrouw huwde van de Khawaaridj. Hij hoopte dat zij door hem geleid zou worden, maar het tegenovergestelde vond plaats. Zij is juist degene geweest die hem heeft overtuigd, waardoor hij uiteindelijk tot de kopstukken van de Khawaaridj behoorde. Wij vragen Allah om welzijn!
Hoeveel mannen zijn er wel niet beïnvloed door een vrouw? En hoeveel hebben het geloof verlaten? Velen zijn achteloos geworden met het nakomen van hun verplichtingen, juist door het huwen van zo'n vrouw.
En het volgende wat is voorgevallen zal ik nooit vergeten. Ik kende eens een jongeman die een baard had die tot aan zijn borst reikte. Hij was erg ijverig in het vergaren van kennis. Daarnaast had hij de gewoonte om de ene geleerde na de andere te bezoeken. Plotseling zag ik dat hij zijn baard had geschoren. Toen ik hem hiernaar vroeg, vertelde hij mij dat hij met een vrouw was getrouwd die van hem eiste dat hij zijn baard zou afscheren!
Een persoon dient waakzaam te zijn over het huwelijk. Hij dient een vrouw te zoeken die hem steunt in zijn geloof. Neem dus niet het risico een huwelijk aan te gaan met een vrouw waarvan je niet zeker bent of zij zich zal bekeren. Of dat jij het gevaar loopt door haar toedoen af te dwalen. Hou het profetische advies in ogenschouw: “Trouw met hen om hun geloof, opdat je zult slagen.”
(al-Boekhaari en Moeslim)
Het kan zo zijn dat deze vrouw doelbewust afstand heeft genomen van alle voorgenoemde zaken, namelijk dat dit een manier is om de moslims te verleiden zich te bekeren tot het Christendom.
Sheikh cAbdoel-Kariem ibn cAbdillaah al-Khoedayr (Sharh Boeloegh ul-Maraam, tape 27)