Vraag:
Ik heb een vraag over Dacwah (het uitnodigen naar de Islam). Ik probeer mijn moslimbroeders te overtuigen om Dacwah te verrichten bij niet-moslims. Zij zeggen echter dat we eerst de situatie van de moslims moeten verbeteren omdat zij niet bidden etc. Zo is een argument van hen dat het beter is om duizend werknemers in een bedrijf te hebben en deze te verbeteren, dan het verkrijgen van duizend extra werknemers. Is het verrichten van Dacwah een verplichting?
Antwoord:
Alle lof zij Allah
Ten eerste: Op basis van de algemene bewijzen uit de Shariecah, blijkt dat het uitnodigen van de mensen naar (het aanbidden van) Allah, een collectieve verplichting (Fard Kifaayah1) van de Oemmah is. Het is een individuele verplichting van elke moslim, naargelang zijn niveau van vermogen en kennis. De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Vertel aan anderen door datgene wat jullie van mij hebben vernomen, al is het maar één vers.”
(al-Boekhaarie)
Ibn Kathier zei in zijn uitleg op de Woorden van Allah (interpretatie van de betekenis):
“En laat uit jullie een gemeenschap voortkomen die uitnodigt tot het goede (de Islam) en oproept tot deugdzaamheid en het verwerpelijke verbiedt, en zij zijn de welslagenden.”
(Soerat Aali cImraan: 104)
“Wat er met dit vers wordt bedoeld, is dat er een groep in deze Oemmah moet zijn die deze missie (Dacwah) uitvoert. Maar dit is ook verplicht voor ieder individu van de Oemmah naargelang zijn middelen. Want het is bewezen in Sahieh Moeslim dat Aboe Hoerayrah zei: “De Profeet (vrede zij met hem) zei: “Wie van jullie iets verwerpelijks ziet, laat hem dit met zijn hand veranderen. Indien hij daartoe niet in staat is, dan met zijn tong. Indien hij daartoe niet in staat is, dan met zijn hart. En dat is de zwakste vorm van het geloof.”
(Moeslim)
(Tafsier Ibn Kathier, boekdeel 2, blz. 78)
Sheikh cAbdoel-cAziez Ibn Baaz (moge Allah hem genadig zijn) zei: “De bewijzen uit de Koran en Soennah geven aan dat het verplicht is om de mensen uit te nodigen naar Allah, Verheven en Verheerlijkt is Hij, en dat het tot de verplichte zaken behoort. Er zijn vele bewijzen hieromtrent, zoals de Woorden van Allah (interpretatie van de betekenis):
“En laat uit jullie een gemeenschap voortkomen die uitnodigt tot het goede (de Islam) en oproept tot deugdzaamheid en het verwerpelijke verbiedt, en zij zijn de welslagenden.”
(Soerat Aali cImraan: 104)
“Nodig uit tot de Weg van jouw Heer (Islam), met wijsheid en goed onderricht, en wissel met hen van gedachten op de beste wijze.”
(Soerat an-Nahl: 125)
“En nodig (mensen) uit tot (het geloven in) jouw Heer, en behoor zeker niet tot de veelgodenaanbidders.”
(Soerat al-Qasas: 87)
“Zeg (o Mohammed): “Dit is mijn Weg (godsdienst). Ik en degenen die mij volgen, roepen op tot Allah, op grond van een duidelijk bewijs.”
(Soerat Yoesoef: 108)
Allah, de Verhevene, heeft uitgelegd dat de volgelingen van de Boodschapper (vrede zij met hem) degenen zijn die de mensen uitnodigen naar Allah. Zij zijn de mensen van inzicht. Zoals algemeen bekend is, is het volgen van hem (vrede zij met hem) en het houden aan zijn pad verplicht. Zoals Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“Voorwaar, de Boodschapper van Allah is voor jullie een goed voorbeeld: voor wie op (de Ontmoeting met) Allah en de Laatste Dag hoopt, en voor wie Allah veelvuldig gedenkt.”
(Soerat al-Ahzaab: 21)
De geleerden hebben duidelijk aangegeven dat het uitnodigen van mensen naar Allah een gemeenschappelijke verplichting (Fard Kifaayah) is met betrekking tot de gebieden waar de Daaciyah (persoon die uitnodigt naar de Islam) woont. Zo heeft elke regio en gebied de Dacwah (uitnodiging tot de Islam) nodig en mensen die hierin actief zijn. Het is een gemeenschappelijke verplichting als er voldoende aantal mensen is dat het verricht. De individuele verplichting vervalt hiermee en het wordt voor de anderen een sterk aanbevolen Soennah en een voortreffelijke godsvruchtige daad.
Als de mensen van een bepaald gebied of gewest geen Dacwah verrichten, wordt de last van de zonde hiervan door hen allen gedragen en wordt het voor hen allen verplicht. Elke persoon moet dan volgens zijn vermogen de mensen uitnodigen naar de Islam. Maar wat in het algemeen vereist is met betrekking tot alle landen, is het volgende:
– De aanwezigheid van een groep die toegewijd is in de missie van het uitnodigen van de mensen tot Allah de Verhevene, over de hele wereld.
– Het overbrengen van de Boodschap van Allah.
– Met alle mogelijke manieren het Bevel van Allah uitleggen. Want de Profeet (vrede zij met hem) zond uitnodigers uit en hij zond brieven naar mensen, koningen en leiders waarmee hij hen uitnodigde naar Allah de Verhevene, de Geprezene.
(Madjmoecul-Fataawa Ibn Baaz, boekdeel 1, blz. 330)
Ten tweede:
Het is niet nodig om te verschillen in (de vraag) welke zaak prioriteit heeft: Dacwah verrichten bij moslims of Dacwah verrichten bij niet-moslims. Degene die Allah in staat heeft gesteld om één van de twee te verrichten, dient hiermee door te gaan. Er is een aantal moslims dat goed is in het verrichten van Dacwah bij niet-moslims vanwege:
– Het vermogen dat Allah hen heeft gegeven om zaken duidelijk uit te leggen of om de mensen gemakkelijk te overtuigen.
– Allah Die het hen mogelijk heeft gemaakt om de taal van de niet-moslims te leren bij wie hij Dacwah verricht.
– De aard van zijn werk waar vele niet-moslims met hem werken.
– Het reizen naar hun land.
– Het hebben van een buurman die niet-moslim is.
– Etc.
In zulke gevallen zeggen we; ga door en verricht Dacwah bij deze mensen met wijsheid, goed onderricht, duidelijk bewijs en geduld in de omgang met hun.
Er is een aantal moslims dat goed is in het verrichten van Dacwah bij andere moslims vanwege een aantal van de punten hierboven of vanwege:
– Zijn ongeduld met het verrichten van Dacwah bij niet-moslims.
– Zijn vaardigheden in het overtuigen en op goede wijze debatteren over verschillende kwesties en het voortbrengen van duidelijke bewijzen.
– Zijn goede onderricht in een aantal takken van islamitische kennis en die een persoon die Dacwah verricht bij moslims meer nodig heeft dan iemand die dat doet bij niet-moslims.
Het punt van dit alles is om te zeggen dat er geen behoefte is aan geschillen of discussie. Laat staan verdeeldheid rond deze kwestie. Beide (zaken) zijn noodzakelijk volgens de Shariecah en elke persoon zal in staat worden gesteld om datgene te doen waarvoor hij geschapen is.
Degene die vindt dat hij ambitie heeft en in staat is om in één van de twee (Dacwah) velden te werken, moet niet iedereen die in het andere (Dacwah) veld werkzaam is veroordelen. Want beiden zijn goed (bezig) en onmisbaar, en als oorsprong geldt dat de ene geen voorrang kent boven de andere.
Wij kennen ook niemand onder de vroege uitnodigers die zei: “Wij zullen afzien van het verrichten van Dacwah bij niet-moslims, totdat we de zaken van de moslims hebben rechtgezet.” Wanneer zal dit ooit gebeuren?!
Bovendien kennen we ook niemand die zei dat we moeten afzien van het verrichten van Dacwah bij moslims, en hen te onderwijzen en hun zaken recht te zetten, om zo te kunnen focussen op het verrichten van Dacwah bij niet-moslims en ze naar de Islam te brengen.
Er is geen ruimte voor conflict binnen de Dacwah. Integendeel, het is de taak van elke moslim. Elk naargelang waartoe hij in staat is om het te verrichten en wat Allah hem heeft geschonken aan kennis, verdraagzaamheid, rijkdom, enzovoort.
En Allah weet het het beste.
Islamqa.com
1. De verplichting rust slechts op een groep in de gemeenschap en geldt dus niet voor elke individu.