Vraag:
Wat is het oordeel over het eten van slakken? Neem hierbij in acht dat het bereiden van gerechten met slakken vereist dat ze levend gekookt worden. En dienden slakken als voedsel in de tijd van de Profeet (vrede zij met hem)?
Antwoord:
Alle lof zij Allah.
Slakken zijn er in twee soorten, landslakken en zeeslakken. Landslakken vallen onder dezelfde categorie als ‘insecten en ongedierte’ die geen stromend bloed hebben. Zeeslakken vallen onder de categorie schelpdieren, welke zeedieren zijn.
In al-Mawsoecah al-cArabiyyah al-cAalamiyyah staat: “De slak is een ongewerveld zeedier dat een soort schelpdier is. De meeste slakken hebben een uitwendige schelp; sommige slakken hebben een kleine platte schelp boven of onder de huid, maar de meeste slakken hebben helemaal geen schelp.
Landslakken hebben een paar voelsprieten, met één oog aan het einde van de langste voelspriet. De grote landslak wordt gezien als een schadelijk ongedierte, omdat deze een vraatzuchtige begeerte heeft voor planten. Ze kunnen een lengte bereiken van tien centimeter.”
Wat betreft het oordeel over het eten van slakken:
- (Het eten van) landslakken valt onder het oordeel van het eten van ‘insecten’. Het merendeel van de geleerden is van mening dat het verboden is. Imam an-Nawawie zei: “Het oordeel van de geleerden aangaande landinsecten en ons standpunt is dat het Haraam is. Dit was de mening van Imam Aboe Haniefah, Imam Ahmad en Daawoed. Imam Maalik heeft gezegd: “Het is Halaal.”
(al-Madjmoec, boekdeel 9, blz. 16)
Ibn Hazm heeft gezegd: “Het is niet toegestaan om landslakken of andere ‘insecten en ongedierte’ te eten, zoals gekko’s, kakkerlakken, mieren, bijen, vliegen, wespen, wormen, luizen, vlooien, wandluizen, muggen of iets anders van die soort. Allah zegt namelijk (interpretatie van de betekenis):
“Verboden voor jullie zijn het kadaver…” en “…behalve wat jullie geslacht hebben…”
(Soerat al-Maa’idah: 3)
En er is authentiek bewijs dat het slachten slechts gedaan kan worden in de nek of in de boven borst. Als het dus niet mogelijk is om het dier te slachten, dan is er geen enkele manier waarop men het kan eten, behalve wanneer het dood is. Dat wil zeggen dat het dier niet correct is geslacht, dus is het Haraam.”
(al-Moehalla, boekdeel 6, blz. 76-77)
Volgelingen van de Maaliki wetschool hebben niet vastgesteld dat een schepsel zonder stromend bloed geslacht moet worden. Zij plaatsten het echter onder dezelfde regelgeving als sprinkhanen. Het ‘slachten’ daarvan vindt plaats middels het koken, braden of het doorboren ervan met een stok of naald totdat het dood is, terwijl men de Naam van Allah erover noemt.
In al-Moedawwanah staat: “Imam Maalik werd gevraagd over wat een slak genoemd wordt en gevonden wordt in al-Maghrib (Noord-Afrika) in de woestijnen op de bomen, en of deze gegeten kan worden? Hij zei: “Ik denk dat het hetzelfde is als de sprinkhaan. Indien het levend gevangen wordt en vervolgens gekookt of geroosterd wordt, dan denk ik niet dat er iets mis is met het eten ervan. Maar als het dood gevonden wordt, mag het niet gegeten worden.”
(boekdeel 1, blz. 542)
Aboel-Walied al-Baadjie heeft gezegd: “Indien dat bewezen is, dan is de regelgeving omtrent slakken hetzelfde als de regelgeving over sprinkhanen. Imam Maalik zei dat de ‘slachting’ervan geschiedt middels het koken of doorboren ervan met een stok of naald totdat het dood gaat. En de Naam van Allah dient genoemd te worden tijdens deze handeling, zoals dit wordt genoemd bij het afsnijden van de koppen van sprinkhanen.”
(al-Moentaqaa ash-Sharh al-Moewatta’, boekdeel 3, blz. 110)
2. Zeeslakken zijn Halaal, vanwege de algemene instemming met betrekking tot het eten van zeevruchten. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“Toegestaan voor jullie is de jacht op de waterdieren, wat daarvan eetbaar is, als genieting voor jullie en voor de reizigers.”
(Soerat al-Maa’idah: 96)
Imam al-Boekhaarie verhaalde dat cOmar ibn ul-Khattaab zei: “Waterspel is hetgeen waarop gejaagd wordt, en diens voedsel is wat de zee eruit gooit (aan wal).”
Ook heeft Imam al-Boekhaarie overgeleverd van Shoerayh (metgezel van de Profeet) dat hij zei: “Alles in de zee is Madhboeh (geslacht).”
Maar we hebben geen enkele overlevering gezien waaruit blijkt dat de Profeet (vrede zij met hem) slakken heeft gegeten.
Samengevat kunnen we zeggen: de mogelijkheid om slakken te eten geldt voor zowel land- als zeeslakken. Indien deze levend gekookt worden, dan is daar niets op tegen. Dit omdat landslakken geen bloed bevatten zodat gezegd kan worden dat ze correct geslacht moeten worden en het bloed eruit dient te vloeien. En zeeslakken vallen onder de algemene toelaatbaarheid van jacht op waterdieren en voedsel (uit het water).
En Allah weet het het beste.
Islamqa.com