Vraag:
Ik werk als vrachtwagenchauffeur. De gezegende maand Ramadan is aangebroken en veel chauffeurs, waaronder ik, reizen ook gedurende de maand Ramadan. Ik vastte gedurende de reis, terwijl andere chauffeurs gewoon aten tijdens hun reizen. Zij vertelden mij dat er een beloning staat voor degene die eet tijdens het reizen en voor degene die vast tijdens de reis er geen beloning is. Is dit correct?
Antwoord:
Er is geen twijfel over dat het eten tijdens de reis een vastgestelde handeling is en een vrijstelling is van Allah, de Verhevene. Allah, de Verhevene zegt namelijk (interpretatie van de betekenis):
“…maar wie ziek is of op reis, dan is er een aantal andere dagen (om de vasten in te halen)…”
(Soerat al-Baqarah: 185)
De Profeet (vrede zij met hem) was gewoon om tijdens zijn reis af en toe te vasten en af en toe te eten. Een aantal van de metgezellen vastte en andere aten als zij op reis waren. Er is niets op tegen om te vasten of te eten. Het eten is namelijk een vrijstelling van Allah voor de reizigers. Of de reiziger per auto, kameel, boot of vliegtuig reist. Er is geen verschil hierin.
Voor een reiziger is het toegestaan om te eten tijdens de Ramadan, maar als hij de keuze maakt om te vasten dan is daar niets op tegen. Als het vasten echter meer vermoeidheid met zich mee zal brengen, dan is het beter voor hem om te eten. Dit geldt ook wanneer de hitte overheerst. Het is dan beter voor hem om te eten. Men dient ook te weten dat hij eet aan de hand van de vrijstelling die Allah heeft gegeven.
Er is in een overlevering te kennen gegeven dat de Profeet (vrede zij met hem) zei: “Allah houdt ervan dat Zijn Vrijstelling nagekomen wordt, zoals Hij het haat dat er een zonde nagekomen wordt.”
Als de hitte dan overheerst dan is het van de Soennah dat men eet. De Profeet (vrede zij met hem) zag een man die beschaduwd werd en vroeg hiernaar. Zij zeiden: “Hij is vastende.” De Profeet (vrede zij met hem) zei: “Het getuigt niet van goedheid dat men vast tijdens de reis.”
Dit geldt voor degenen die het moeilijk krijgen in zo’n situatie. Degene die geen moeilijkheid of last hierin ondervindt, is vrij om te kiezen of hij vast of eet.
Wat betreft de chauffeurs die hun leven lang reizen, het juiste is dat er niets op tegen is om te eten ondanks dat hun baan uit reizen bestaat (denk hierbij aan: een autobestuurder, taxichauffeur en dergelijke, zoals een bestuurder van een kameel in de vroegere dagen). Voor hen is het toegestaan om te eten, ondanks dat zij altijd reizen. Als men echter aankomt in zijn land, dan dient hij zich te onthouden van het eten en gewoon te vasten. Tijdens zijn reizen en verplaatsingen van land naar land is het toegestaan voor hen om te eten, ondanks dat het zijn baan is.
Sheikh cAbdoel-cAziez ibn Baaz