Vraag:
De eerdere generaties (Salaf) vertelden dat de (Islamitische) maand Radjab de maand is van het planten van zaden. Mijn vraag is: “Welke zaden dient een moslim te planten?”
Antwoord:
Alle lof zij Allah.
Deugden van de maand Radjab
De maand Radjab is één van de heilige maanden waarover Allah, de Verhevene, heeft gezegd (interpretatie van de betekenis):
“Voorwaar, bij Allah is het aantal maanden twaalf (in een jaar). Zo staat het (geschreven) in het Boek van Allah vanaf de dag waarop Hij de hemelen en de aarde schiep. Hiervan (d.w.z. van deze maanden) zijn er vier heilig. Dat is de rechte godsdienst, dus doe julliezelf daarin geen onrecht aan.”
(Soerat at-Tawbah: 36)
De heilige maanden zijn Radjab, Dhoel-Qiʿdah, Dhoel-Hiddjah en Moeharram.
Het is overgeleverd door Aboe Bakrah (moge Allah tevreden met hem zijn) dat de Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “De tijd is teruggekeerd naar haar oorspronkelijke volgorde zoals het was op de dag dat Allah de hemelen en de aarde heeft geschapen. Het jaar bestaat uit twaalf maanden, waarvan vier maanden heilig zijn: de drie opeenvolgende maanden, Dhoel-Qiʿdah, Dhoel-Hiddjah en Moeharram. En (vervolgens) Radjab Moedar; deze komt tussen Djoemaada en Shaʿbaan.”
(al-Boekhaarie en Moeslim)
Deze maanden worden om twee redenen heilig genoemd:
1. Omdat vechten hierin is verboden. Behalve als dit door de vijand is begonnen.
2. Omdat het schenden van de gezegende grenzen hierin erger is dan in andere tijden.
Daarom heeft Allah, de Verhevene, ons verboden zonden te plegen gedurende deze maanden zeggende (interpretatie van de betekenis):
“Dus doe julliezelf daarin geen onrecht aan.”
(Soerat at-Tawbah: 36)
Alhoewel het verrichten van zonden verboden is tijdens deze én andere maanden, is het in deze maanden nadrukkelijker verboden.
Sheikh as-Saʿdie (moge Allah genadig met hem zijn) heeft gezegd: “In het vers “dus doe jullie zelf daarin geen onrecht aan”, kan begrepen worden dat het verwijswoord (‘daarin’) duidt op alle twaalf maanden. Allah verklaart (daarna) dat Hij een tijdsspanne heeft bepaald voor Zijn dienaren die zij, ten goede van zichzelf, kunnen gebruiken om Hem daarin te aanbidden en te danken voor Zijn Gunsten. Kijk dus uit dat je jezelf hierin onrecht aandoet.
Het verwijswoord kan ook zo begrepen worden dat het verwijst naar de vier heilige maanden. En dit verbiedt hen om zichzelf specifiek in deze maanden onrecht aan te doen, zoals het dat ook het geval is in de rest van het jaar. Het verbod geldt namelijk in alle tijden, maar nog sterker in deze tijd.”
(Tafsier as-Saʿdie, blz. 373)
De maand Radjab markeert het begin van de voorbereidingen voor Ramadan
De geleerden vergeleken het jaar, en wat het bevat aan speciale seizoenen en gelegenheden, met verschillende zaken. Het grootste van zijn seizoenen is de maand Ramadan. Vandaar dat de Islam ons aanspoort gedurende deze maand meer goede daden te verrichten.
Eén van de belangrijkste zaken is om vóór de maand Ramadan voor te bereiden goede daden te verrichten. De geleerden noemden de maand Radjab als begin van de voorbereidingen voor de maand Ramadan. Het jaar is te vergelijken met een boom; zijn bladeren verschijnen in de maand Radjab, zijn vruchten beginnen te verschijnen in de maand Shaʿbaan en de mensen plukken deze gedurende de maand Ramadan.
Een individu dient zich dus voor te bereiden door goede daden te verrichten in Radjab en extra aandacht te besteden deze te perfectioneren in Shaʿbaan. Dit om in staat te zijn deze op de meest volmaakte manier te verrichten in de Ramadan.
De geleerden refereren op verschillende manieren naar dit idee, onder meer als volgt:
- Er is gezegd dat Radjab voor de persoon is om te stoppen met afdwalen, Shaʿbaan is voor inspanning en oprechtheid en de Ramadan voor waarachtig- en zuiverheid.
- Radjab is de maand van berouw, Shaʿbaan is de maand van liefde en de Ramadan is de maand van toenadering tot Allah.
- Radjab is de maand van heiligheid, Shaʿbaan is de maand van verdiensten en de Ramadan de maand van zegening.
- Radjab is de maand van aanbidding, Shaʿbaan is de maand van het afkeren van deze wereld en de Ramadan is de maand van toename.
- Radjab is de maand waarin Allah goede daden vermenigvuldigt, Shaʿbaan is de maand van het goedmaken van slechte daden en de Ramadan is de maand van het wachten op geschenken en eer.
- Radjab is de maand voor degenen die uitblinken, Shaʿbaan de maand van degenen wiens vooruitgang gematigd is en de Ramadan is de maand van de zondaren (waarin zij hun levens kunnen verbeteren).
Dhoen Noen al-Masrie (moge Allah genadig met hem zijn) heeft gezegd: “Radjab is de maand van het opgeven van zonden, Shaʿbaan is de maand van het verrichten van daden van gehoorzaamheid en de Ramadan is de maand van het wachten op geschenken en eer. Wie dus zonden niet opgeeft, geen daden van gehoorzaamheid verricht en niet wacht op geschenken en eer, behoort tot de mensen wiens focus ligt op futiele zaken.”
Ook zei hij: “Radjab is de maand van het planten, Shaʿbaan is de maand van het bewateren en Ramadan de maand van het oogsten. Eenieder zal oogsten wat hij heeft gezaaid en zal worden vergolden wat hij heeft gedaan. Degene die zijn gewassen verwaarloosd, zal spijt hebben op de dag van oogst. En hij krijgt niet wat hij verwachtte.”
Eén van de deugdzame zei: “Het jaar is als een boom. Radjab is de tijd dat de bladeren verschijnen. Shaʿbaan is de tijd dat het fruit verschijnt. En de Ramadan is de tijd dat het fruit geplukt wordt.”
(al-Ghaniyyah van al-Djilaanie; boekdeel 1, blz. 326)
Ibn Rajab (moge Allah genadig met hem zijn) schrijft: “De maand Radjab is de sleutel naar de maanden van goedheid en zegening. Aboe Bakr al-Warraaq al-Balkhie (moge Allah genadig met hem zijn) zei: “De maand Radjab is de maand van het zaaien, de maand Shaʿbaan is de maand van het bewateren van de gewassen en de Ramadan is de maand van het oogsten van de gewassen.”
En het is overgeleverd dat hij zei: “De gelijkenis van de maand Radjab is met die van de wind. De gelijkenis van Shaʿbaan is met een wolk. En de gelijkenis van de Ramadan met die van de regen.”
Eén van hen heeft gezegd: “Het jaar is als een boom. De maand Radjab is de periode waarin de bladeren verschijnen. Shaʿbaan is de periode waarin het fruit verschijnt. En de Ramadan is de periode waarin het fruit wordt geplukt. De gelovigen zijn degenen die het fruit plukken.
Het is passend voor degene wiens bladzijde door zonde is verduisterd, om het gedurende deze maand weer te verlichten en voor degene die zijn leven heeft verspild in luiheid het uiterste te halen wat van zijn leven resteert. Verlicht dus de duistere bladzijdes in Radjab met goede daden die je beschermen van de vlammen.
Eén van de heilige maanden is gekomen. Degene die dus Allah aanroept zal niet worden teleurgesteld. Blijde tijding aan degene die een oprechte goede daad verricht in deze maand en zich onthoudt van obsceniteit en dubieuze zaken daarin. Het uiterste halen uit deze kans door deze maand te benutten is winst. Door deze maand optimaal te benutten is er winst. En het maximaal benutten van de tijd door daden van aanbidding en gehoorzaamheid te verrichten is een immense deugd.”
(Lataa’if ul-Maʿaarif, blz. 121)
De individu dient dus veel goede zaden te zaaien en veel goede daden te verrichten. Dit zijn zaden die hij dient te planten gedurende zijn leven, hopende op de dag van oogst wanneer hij zijn Heer zal ontmoeten met gewassen aan goede daden.
Tot de belangrijkste zaken die een persoon in de Ramadan kan doen behoren:
- Gebeden, zowel verplichte als extra (Naafilah) gebeden. Vooral Qiyaam ul-Layl (vrijwillige nachtgebeden).
- Vasten.
- Geven van liefdadigheid.
- Reciteren van de koran.
- Dhikr (gedenken van Allah).
Adh-Dhahabi (moge Allah genadig met hem zijn) heeft gezegd: “Bij Allah, het reciteren van éénzevende van de Koran in Tahaddjoed-gebed als Qiyaam ul-Layl samen met het consequent verrichten van de reguliere Soenan gebeden, het verrichten van het Doeha-gebed en Tahiyat ul-Masdjied (het gebed ter begroeting van de moskee); alsook het reciteren van correct overgeleverde Adhkaar (lofuitingen), de smeekbeden voor het slapengaan en wakker worden, de Adhkaar die worden gereciteerd na de verplichte gebeden en voor de dageraad; bestuderen van profijtvolle kennis en hierop oprecht omwille van Allah focussen; gebieden van het goede, leiden en onderwijzen van degene die onachtzaam is, vermanen van de zondaar, etc.; het verrichten van de verplichte gebeden in gemeenschap in concentratie, rust, nederigheid en geloof; het nakomen van alle verplichte zaken en vermijden van grote zonden; het veelvuldig verrichten van smeekgebeden en gebeden voor vergiffenis; uitgeven van liefdadigheid en het onderhouden van de familiebanden; en het tonen van nederigheid en oprechtheid in dit alles is een immense taak. En het is de weg van de rechtvaardigen, de vrome nabije vrienden van Allah.”
(Siyar Aʿlaam un-Noebalaa’; boekdeel 3, blz. 84)
En Allah weet het het beste.
Islamqa.com