De Rohingyas, ‘Het is nu wachten op totale genocide’

3094

Als de diplomatieke druk op Myanmar niet heel snel wordt opgevoerd, vindt er totale genocide plaats op alle Rohingya-moslims die nog in dat land zijn. Dat zegt Nourdeen Wildeman, voorzitter en oprichter van de stichting as-Salaamah wal-‘Adaalah. De stichting zei zich in voor de Rohingya-minderheid. Met enig risico doet hij zijn verhaal vanuit Bangladesh aan het AD. Het interview volgt hieronder.

Grote kans op genocide

Uit onderzoek van het US Holocaust Memorial Centre blijkt dat nergens op aarde de kans op genocide groter is dan op de Rohingya. Ook volgens Wildeman is het wachten op genocide in Myanmar. “Het is lastig om exacte cijfers te verzamelen over de Rohingyas, want deze mensen bestaan officieel niet. In Bangladesh zitten naar schatting zo’n 400.000 Rohingya-vluchtelingen, maar slechts ongeveer 30.000 daarvan zijn officieel geregistreerd via UNHCR. De rest is illegaal en mag van Bangladesh niet geholpen worden.”

Sinds 1992 voert de regering van Bangladesh namelijk een beleid van het ontkennen van de vluchtelingenstatus van Rohingyas. Die moeten vanuit Myanmar eerst de natuurlijke grens – de Naf-rivier – over, zodat ze Bangladesh kunnen bereiken. Vervolgens zijn er volgens Wildeman gebieden met landmijnen als ze in Bangladesh aan land komen. Uiteindelijk moeten ze dan ook nog ongezien langs de grenscontrole komen. Er zijn volgens Wildeman ongeveer 30.000 mensen de grens overgegaan de laatste paar maanden. “Ik denk dat een death-ratio van 5% niet onrealistisch is. Dan heb je het over ongeveer 1500 doden.”

Bangladesh laat echter niemand toe en stuurt de vluchtelingen weer terug. De Rohingyas zitten gevangen in een gebied waar het leger ze van de ene kant aanvalt en ze aan de andere kant de grens niet over laat. Volgens Amnesty zitten ze ingesloten tussen twee wrede staten. “Het helpen van de moslims is in Bangladesh ook niet toegestaan. Dus eenmaal hier, staan ze er alleen voor”, zegt Wildeman.

Nourdeen Wildeman heeft net de Rohingya-vluchtelingen uit Myanmar ondersteund. Onder deze vluchtelingen bevindt zich een moeder, die één van haar vier kinderen heeft verloren. Op de vluchtelingenboot gooiden mensenhandelaren haar huilende baby overboord uit angst voor de grenscontrole. “Die zouden bij het horen van dat geluid gewoon de hele boot overhoop schieten.”

Het gezin is inmiddels één van de 250 die een hulppakket van as-Salaamah wal-‘Adaalah krijgt. Dat bestaat uit rijst, daal, olie, kleding, drinkwater, een waterfles, watercontainer, borden, bekers en twee pannen. “Nou, haar man is gedood, haar baby verdronken, ze is stateloos, nu in Bangladesh waar hun hutjes worden gesloopt en dan krijgt ze van mij een zak rijst. Ik kan je vertellen dat ik dan ook niet met een trots gevoel wegloop hoor”, aldus de activist.

De gevaarlijke route, waar veel kinderen overlijden, doet denken aan de tragische dood van de 16 maanden oude dreumes Mohammed Shohayet in Myanmar; het jongetje dat met zijn gezicht in de modder in de oever van de Naf-rivier werd gevonden. Het vluchtelingenkind was met zijn familie op weg naar Bangladesh uit angst voor het leger van Myanmar. Samen met zijn moeder, oom en 3-jarig broertje verdronk hij in een rivier op de vlucht voor schietende militairen. De foto van het jongetje gaf de onderdrukking van de Rohingyas-minderheid voor veel mensen die nog nooit van dit conflict hadden gehoord voor het eerst een gezicht.

Tranen

Hevig geëmotioneerd vertelde de moeder van de verdronken baby aan Wildeman hoe ze haar platgebrande dorp in Myanmar moest achterlaten. Toch zou ze teruggaan naar haar eigen land, als dat ooit zou kunnen. Dat is nu onmogelijk omdat de regering beweert dat de Rohingyas niet bestaan. De moeder denkt dat de regering haar volk probeert “te laten afnemen”.

In de gehele regio praat Wildeman – samen met lokale vrijwilligers – met slachtoffers zoals deze moeder. Voor burgers is het in Bangladesh verboden om de Rohingyas te helpen, en zelfs internationale hulpverleners draaien de gevangenis in voor hun werk. “We moeten dus alles stiekem doen en maatregelen nemen om uit handen van de autoriteiten te blijven. Zo hebben we continu mensen op de uitkijk en probeer ik me zo goed mogelijk in te dekken als ‘toerist’ met reclamefolders, zwembroek en typische toeristenkleding. En dan zo snel mogelijk alle hulp verlenen en het land weer uit voor ze je doorhebben.”

Ondanks dit gevaar blijft hij toch dit werk doen. “Ik accepteer het niet dat er mensen zijn die geen hulp mogen krijgen”, vervolgt Wildeman, die zojuist op het vliegtuig vanuit Bangladesh naar Nederland is gestapt. Dit artikel mocht absoluut niet eerder geplaatst worden, anders komt Wildeman hoogstwaarschijnlijk het land niet meer uit en riskeert hij een celstraf. In Myanmar is het nog gevaarlijker voor de hulpverlener. “Daar is serieus geweld tegen hulpverleners en moslims: ik ben beide”, aldus Wildeman, die oorspronkelijk van christelijke komaf is, maar op 24-jarige leeftijd besloot moslim te worden.

Toekomst

Veel Rohingyas zien geen toekomst. Zo ook de moeder die met haar drie kinderen inmiddels net gearriveerd is in een vluchtelingenkamp in Bangladesh. Ze heeft geen geld en kan haar kinderen daardoor niet altijd voorzien van eten. Daarnaast worden de hutjes van de recent aangekomen vluchtelingen gesloopt op het kamp, waar ook de moeder met haar kinderen woont.

Tijdens het interview met de vrouw is er in het kamp volgens Wildeman een andere vluchteling doodgeschoten. “Ik vroeg haar of ze denkt dat ze nog gaat hertrouwen. Dat klinkt wellicht gek, maar in deze gebieden zou dat haar positie en veiligheid enorm verbeteren. Haar antwoord: Nee, wie wil er nou een weduwe met 3 kinderen!? In zo’n geval zou ik wel een hele stichting willen opzetten, alleen om haar te helpen, maar zo zijn er hier nog duizenden.”

De tragische dood van dreumes Mohammed is volgens Wildeman dan ook geen incident, maar er zijn veel meer treurige verhalen van Rohingyas. Zo sprak hij vandaag met vrouwen die met eigen ogen verkrachtingen door het leger hebben gezien. En eerder deze week met een gevluchte, oude man wiens huis is afgebrand en wiens zoon is ‘gearresteerd’. Sindsdien is er niks meer van hem vernomen. “Geen goed teken, want er is sprake van veel standrechtelijke executies. Toen ik hem aan het einde van ons gesprek sterkte wenste, brak hij helemaal.”

Er komt waarschijnlijk niet snel een einde aan alle vreselijke verhalen. Wat Wildeman verwacht voor de toekomst? “Als de diplomatieke druk op Myanmar niet heel snel wordt opgevoerd, verwacht ik totale genocide op alle Rohingya die nog in Myanmar zijn, dan wel dat ze allemaal de grens met Bangladesh over worden geduwd.”

Bron: AD.nl

Team al-Yaqeen
8 januari 2017