De Islam heeft het huwelijk tussen man en vrouw geregeld door doelstellingen en richtlijnen vast te stellen. Deze fungeren als kaders waarbinnen het echtpaar mag bewegen. Hierbij is hen alle vrijheid geboden om te handelen op een wijze die het huwelijk ten goede komt. De Islamitische wetgeving is dus niet gekomen om het huwelijk tot in detail vorm te geven en elke kleine zaak onderhevig te maken aan een religieus bindend oordeel.
De meeste gestelde vragen die vandaag de dag belanden bij de imams, moskeeën en andere religieuze instellingen hebben te maken met huwelijksgeschillen. Hierbij verwacht het echtpaar in vele gevallen dat de imam een specifiek religieus oordeel uit de Koran en Soennah onttrekt en hier vervolgens een bindend oordeel aan koppelt. Het gaat hierbij om vragen als:
- “Ik heb een discussie met mijn man over ons weekmenu, wat zegt de Islam hierover?”
- “Ik heb ruzie met mijn vrouw gekregen vanwege een gepland uitje, wie heeft volgens de Islam het laatste woord hierin?”
- “Wij praten al twee weken niet met elkaar, wie moet volgens de Islam het initiatief nemen?”
Elk antwoord, oordeel of advies dat gegeven wordt, zal niet verder reiken dan: Het voeren van een goed gesprek, het maken van duidelijke afspraken, het aanbieden van excuses, het sluiten van compromissen, de ander zijn zin geven, rekening houden met elkaar en daar waar nodig een oogje dichtknijpen. Hiervoor hoeft geen enkele imam of therapeut ingeschakeld te worden. Jullie zijn immers het huwelijk met elkaar aangegaan, kennen elkaars karakter en weten hoe op elkaar in te spelen. Maak hier dan ook gebruik van in het oplossen van jullie geschillen. En in het verlengde van de woorden van de Profeet (vrede zij met hem): “Jullie zijn beter op de hoogte van jullie wereldse zaken”[1], zeggen we: “Jullie zijn beter op de hoogte van jullie huwelijkszaken.”
Team al-Yaqeen
[1] Moeslim