Dit stuk is niet geschreven met de bedoeling om het geloof in de drie-eenheidleer complexer te maken dan het al is. Het is echter geschreven ter verduidelijking van het feit dat de drie-eenheidleer niets anders is dan polytheïsme.
De drie-eenheidleer is een doctrine waarin meerdere entiteiten als god worden aangemerkt. Dit is de tegenpool van monotheïsme en toont juist gelijkenis met de Griekse veelgodenleer en het hindoeïsme. Het onderwerp van dit stuk richt zich op de simpele vraag die wij aan de christenen stellen: “Aanbidden jullie één of drie entiteiten?” Wij vragen dus voor alle duidelijkheid niet of jullie één God aanbidden of drie.
De christelijke kerk onderricht haar volgelingen dat God uit drie entiteiten bestaat, maar dat deze een intrinsieke, goddelijke eenheid vormen. Wij vinden in het Nieuwe Testament dat de Heilige Geest Zich ontfermt over Jezus en dat Jezus de Vader toesprak. Aan de hand hiervan beweert de kerk dat er drie entiteiten zijn, maar zij zouden nogmaals een intrinsieke eenheid vormen.
Als de Messias God is, de Vader ook God is en de Heilige Geest ook, dan is het toch zo dat de christen de Messias aanbidt, de Vader aanbidt en ook de Heilige Geest aanbidt? Wanneer de christenen zeggen dat er drie entiteiten zijn die met elkaar spreken en van elkaar houden, dan zijn zij afgeweken van de belangrijkste Eigenschap van het begrip ‘God’, namelijk het Eén zijn en aan Hem absoluut geen deelgenoten toekennen. Zij hebben echter van God drie entiteiten gemaakt die elkaars deelgenoten zijn.
Het Christendom van tegenwoordig verkondigt dan ook dat zij drie eenheden aanbidden. Hun kerken proberen dit te verdoezelen door te zeggen dat de drie eenheden in werkelijkheid wel één God zijn, maar zij ontkennen niet dat zij drie eenheden aanbidden die volgens hen onlosmakelijk zijn van elkaar.
Onze vraag is dan: “Als dit geen duidelijke polytheïsme en afgodendienst is, wat is dan wel polytheïsme en afgodendienst?”
Zoals ik al gezegd heb, als jij een christen vraagt naar zijn God, vraag hem dan niet of hij één of drie goden aanbidt. Want hij zal beweren slechts één God te aanbidden. Stel hem daarentegen de vraag als volgt: “Aanbid jij één of meerdere entiteiten?” Indien het een christen betreft die in navolging van de protestantse, katholieke of orthodoxe kerk leeft en de ware en onvervalste uitspraak van zijn kerk nastreeft, zal hij te kennen geven drie entiteiten te aanbidden.
In een ingezonden brief probeerde een hindoestaanse vrouw uitleg te geven over haar geloof. Zij trachtte een aantal argumenten aan te kaarten en kwam tot de conclusie dat het hindoeïsme een monotheïstisch geloof is en niet polytheïstisch. Terwijl zij duizenden enititeiten aanbidden, beweren zij dat al deze personen ook één intrinsieke Goddelijkheid vormen.
Deze onderbouwing werkt gigantisch op de lachspieren, maar ook de christenen beweren hetzelfde. Ook zij aanbidden drie wezens en verbloemen dit door te suggereren dat deze drie een intrinsieke Goddelijke eenheid vormen. Deze suggestie is de uiterste vorm van polytheïsme. Het is bij eenieder bekend dat monotheïsme impliceert dat God in al Zijn Namen en Eigenschappen Eén is en dat niets gelijk is aan Hem.
De christen aanbidt dus drie entiteiten. Dit is in Islamitisch optiek afgoderij. Oftewel het Christendom is een polytheïstisch geloof. Met alle respect, het begrip van Eén God in het Christendom heeft geen inhoud. Het is een kreet die wordt geslaakt om de Waarheid te verdoezelen, namelijk dat zij drie los van elkaar staande entiteiten aanbidden.
Team al-Yaqeen