Na de maand Ramadan kun je de mensen onderverdelen in verschillende soorten. Ik zal twee van de meest vooraanstaande types beschrijven:
1. Onder de eerste soort vallen degenen die je in de Ramadan hard hun best ziet doen als het gaat om aanbidding. Wanneer je hen ziet, dan zijn zij aan het knielen of staan zij in gebed, lezen ze de Koran of huilen zij zoveel dat zij jou doen denken aan sommigen van de Salaf (vrome voorgangers). En je voelt zelfs compassie voor hen vanwege de intensiteit van hun inspanningen en streven. De maand is echter nauwelijks verstreken of zij vallen weer terug in nalatigheid en het begaan van zondes, alsof zij gevangenen waren van die aanbidding.
Zij richten hun aandacht op hun verlangens en worden nalatig en begaan zondes. Zij denken dat daardoor hun leed en verdriet zal worden weggenomen. Maar deze arme mensen vergeten dat de zonde de oorzaak is van verdoemenis, omdat zondes gezien kunnen worden als oorlogswonden die fataal blijken te zijn. Hoe vaak heeft een zonde een persoon ervan verhinderd om Laa ilaaha illAllaah te zeggen tijdens de doodsstrijd?
Na het doorbrengen van de hele maand met geloof, (het lezen van) de Koran en andere daden van aanbidding, vallen deze mensen terug. Dit zijn de tijdelijke aanbidders die Allah alleen (er)kennen in bepaalde situaties of in tijden van rampspoed en verdriet, en daarna is er geen gehoorzaamheid of aanbidding meer. Wat een slechte gewoonte is dat.
Een dichter zei: “De aanbidder bad voor iets wat hij wilde, en toen de zaak gedaan was, verrichtte hij het gebed niet, noch vastte hij.”
Ik vraag me af wat het nut is van aanbidding voor een hele maand als dat opgevolgd zal worden door terugkeer naar schandelijke manieren?
2. Onder de tweede categorie vallen degenen die zich bedroefd voelen bij het vertrek van de Ramadan, omdat zij de zoetheid van het vrij zijn van zondes hebben geproefd en omdat de bitterheid van geduld onbelangrijk werd voor hen. Zij realiseerden zich namelijk de ware aard van hun zwakheid, de noodzaak van hun Heer en de behoefte om Hem te gehoorzamen. Zij hebben gevast oprecht gevast en stonden ‘s nachts uit liefde in gebed. Dus toen zij afscheid moesten nemen van de Ramadan, vloeiden hun tranen en waren hun harten gebroken. Degenen onder hen die de last van zondes met zich meedroegen, hoopten dat zij bevrijd zouden worden van de zondes en verlost van de Hel, om zo toegelaten te worden tot de karavaan van degenen die werden geaccepteerd.
Vraag jezelf af, tot welke van de twee groepen behoor jij?
Bij Allah, zijn zij hetzelfde? Alle lof zij Allah, maar de meesten van hen weten niet. De uitleggers van de Koran zeiden over het volgende vers (interpretatie van de betekenis):
“Zeg: “Een ieder handelt naar zijn geaardheid en jullie Heer weet beter wie er beter op de Weg geleid is.”
(Soerat al-Israa’: 84)
“Iedere persoon handelt naar zijn manier of karakter die hij gewend is. Dit is een veroordeling voor de ongelovige en lof voor de gelovige.”
Je moet weten dat de daden die Allah het meest liefheeft, de daden zijn die continu zijn, zelfs al zijn ze klein. De Boodschapper (vrede zij met hem) zei: “O mensen, jullie moeten doen wat jullie kunnen aan goede daden, want Allah raakt niet vermoeid totdat jullie vermoeid raken. De meest geliefde daden bij Allah zijn de aanhoudende daden, zelfs als ze klein zijn. De familie van Mohammed (vrede zij met hem), wanneer zij iets deden, dan zouden zij daarin volharden.”
(Moeslim)
Wanneer de Profeet (vrede zij met hem) gevraagd werd over de meest geliefde daden bij Allah, zei hij: “Zij die aanhoudend zijn, zelfs als zij klein zijn.”
cAai’shah werd gevraagd over wat de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) deed en of hij gewoon was om bepaalde dingen te doen op bepaalde dagen. Zij zei: “Nee, zijn goede daden waren continu. Wie van jullie kan doen wat de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) gewoon was om te doen?” De daden van aanbidding in de Islam zijn gebaseerd op bepaalde voorwaarden waaraan dient te worden voldaan, daden als het gedenken van Allah, de Hadj, de cOemrah en de daarbij behorende optionele daden, het goede verkondigen en het slechte verbieden, het zoeken van kennis, de jihad en andere goede daden. Steef er dus naar om continu aanbiddingen te verrichten naar jouw vermogen.
Moge Allah onze geliefde Profeet en zijn familie en metgezellen zegenen, en hun vrede schenken.
Dacwah Magazine (nummer 1.774, blz. 12)