De essentie van het geven van een naam aan een pasgeborene, is de mensen bekend maken met het kind. De naam onderscheidt het kind van anderen en is een duiding van zijn waardigheid als mens en als moslim. Er bestaat daarom consensus onder de geleerden dat het verplicht is om zowel de mannen als de vrouwen een naam te geven.
(Maraatib ul-Idjmaaʿ van Ibn Hazm, blz. 154)
Het kiezen van een goede naam duidt op meerdere zaken. Zo geeft het blijk aan het inzicht en de zienswijze van degene die deze naam heeft uitgekozen. Daarnaast illustreert het ook de relatie van de ouder met de leer van de Profeet (vrede zij met hem) en laat het zien in welke mate deze persoon is beïnvloed door (externe) invloeden. Algemeen gezien kan daarom gesteld worden dat de gegeven naam symbool staat voor de identiteit van de ouder. Zo is er gezegd: “Aan de hand van je naam kom ik erachter wie je vader is.”
Wie vandaag de dag een blik werpt op de kindernamen van moslims, bespeurt een tendens die weinig goeds voorspelt. Daar waar gezinnen in het verre verleden soms al hun zonen de naam Mohammed gaven, of waarvan alle gezinsleden de naam van een Profeet of metgezel van de Profeet (vrede zij met hem) droegen, lijken veel van deze namen nu plaats te moeten maken voor allerlei vage Engelse, Franse of Griekse namen. Dat men hier vervolgens een Arabische tint aan probeert te geven doet verder niets af aan de ernst van deze zaak.
“Ruilen jullie dat in wat beter is voor dat wat minder is?”
(Soerat al-Baqarah: 61)
Beste ouder, weet dat op jou de last rust om te waken over de islamitische identiteit van jezelf en die van je kinderen. De eerste stap die je hierin neemt, is het toekennen van een correcte en islamitische naam. En besef dat je kind over een aantal jaar de leeftijd zal bereiken dat hij je zal vragen: “Naar wie heb je mij vernoemd?” en “Waarom heb je deze naam gekozen?”
Laat dit stof zijn om over na te denken!
Team al-Yaqeen