Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“En als jullie de Gunst van Allah zouden tellen, dan zouden jullie deze niet kunnen opsommen.”
(Soerat Ibraahiem: 34)
Wij zijn niet in staat om voldoende dankbaarheid te tonen voor de Gunsten van Allah, want ze zijn simpelweg niet op te sommen. Zelfs bij één enkele gunst, raken wij snel de tel kwijt. Neem als voorbeeld het menselijk oog. Als je voor ieder onderdeel van deze gunst dankbaarheid wil tonen, dan kom je al gauw tot de ontdekking dat het onbegonnen werk is. Want waar begin je dan mee? Wenkbrauwen, wimpers, oogleden, oogbol, oogspieren, oogkamers, oogzenuwen, pupil, hoornvlies, iris, lens, netvlies, et cetera.
En als je denkt klaar te zijn, dan kun je weer van vooraf aan beginnen. Want ieder onderdeel is weer opgebouwd uit oneindig veel subonderdelen. Zo bestaat bijvoorbeeld het netvlies uit miljoenen lichtgevoelige zenuwcellen, staafjes en kegeltjes, het ooglid uit vele lagen en spieren en het hoornvlies uit een netwerk van zenuwen en vezels.
Met dit besef in ons achterhoofd, het besef dat één gunst niet te tellen is, dringt het pas echt tot ons door hoe extreem wij tekortschieten in de dankbaarheid tegenover onze Heer. Wij vragen daarom Allah ons onze tekortkomingen te vergeven en ons voldoende te reinigen om alsnog het Paradijs te bewonen.
Imam Aboe Ismail