De geleerden hebben at-Tawhied (het monotheïsme) in drie categorieën onderverdeeld:
1. Tawhied ur-Roeboebiyyah
2. Tawhied ul-Oeloehiyyah
3. Tawhied ul-Asmaa’ wa as-Sifaat
Zij zijn tot deze onderverdeling gekomen op basis van studie en onderzoek. Daarbij kunnen de volgende Woorden van Allah, de Verhevene, als uitgangspunt dienen (interpretatie van de betekenis):
“(Hij is) de Heer van de hemelen en de aarde en datgene wat zich daartussen bevindt, aanbid Hem daarom en wees geduldig in het aanbidden van Hem. Ken jij (o Mohammed) iemand die aan Hem gelijk is?”
(Soerat Maryam: 65)
Dit vers omvat de drie verschillende categorieën van at-Tawhied.
De Woorden “(Hij is) de Heer van de hemelen en de aarde en datgene wat zich daartussen bevindt…”: duiden op Tawhied ur-Roeboebiyyah.
De Woorden “…aanbid Hem daarom en wees geduldig in het aanbidden van Hem”: duiden op Tawhied ul-Oeloehiyyah.
De Woorden “Ken jij iemand die aan Hem gelijk is?”: duiden op Tawhied ul-Asmaa’ wa as-Sifaat.
Sommige mensen suggereren dat deze onderverdeling van at-Tawhied een innovatie in het geloof is, omdat het niet overgeleverd is van de Profeet (vrede zij met hem). En alles wat niet overgeleverd is van de Profeet dient als innovatie te worden aangeduid.
Als antwoord hierop kan er gezegd worden dat het onderverdelen van geloofskwesties wijdverbreid is onder de geleerden. Dit wordt namelijk gedaan ter verheldering en verduidelijking van zaken. Dus spreken van een religieuze innovatie is in dit geval onterecht. Het onderverdelen van feiten op zichzelf is geen innovatie. Wel is het een innovatie om geloofszaken te verzinnen en deze tot feiten te bombarderen.
Elk weldenkend mens ziet het verschil tussen het onderverdelen en benoemen van kennis die opgenomen is in de Koran en de Soennah en tussen een religieuze innovatie (Bidcah). Als wij de voorgenoemde onderverdeling van at-Tawhied als Bidcah zouden aanmerken, dan zouden de volgende zaken ook niet gespaard mogen blijven:
– het opsommen van de voorwaarden (Shoeroet)
– de zuilen (Arkaan)
– verplichtingen (Waadjibaat)
van de aanbiddingen, zoals het gebed en de Hadj. Ook deze zouden dan als Bidcah gezien moeten worden.
Er wordt alleen gesproken van Bidcah ingeval van aanbidding en deze onderverdeling is geen aanbidding. Het is alleen bedoeld om kennis dichterbij te brengen. Het is een middel en geen doel op zichzelf.
Wij volgen hierin ook de Profeet. Hij heeft in enkele gevallen immers ook in aantallen gesproken. Denk bijvoorbeeld aan de volgende overleveringen: “Zeven soorten mensen bevinden zich in de schaduw van Allah…”
(al-Boekhaari en Moeslim)
En: “Drie soorten mensen die Allah op dag Des Oordeels niet zal spreken…”
(Moeslim)
Hij maakte hierbij ook een onderverdeling. Hij deed dit om het de mensen te verduidelijken.
Team al-Yaqeen