Hoofdstuk 7: Het weerspreken van de geleerden
Sommige mensen zeggen dat Sheikh Mohammed Ibn cAbd ul-Wahhaab de overige geleerden tegensprak in datgene waartoe hij opriep. En dat hij niet terugkeerde naar hun uitspraken of vertrouwde op hun boeken. In plaats hiervan introduceerde hij volgens hen iets nieuws en bracht hij een vijfde wetschool voort. De beste persoon om de waarheid hierover te vertellen, is de Sheikh zelf. Hij (moge Allah genadig met hem zijn) heeft gezegd:
“We zijn volgelingen van het Boek, de Soennah en de vrome voorgangers van deze gemeenschap. Ook vertrouwen wij op de meningen van de vier imams: Aboe Haniefah an-Noecmaan ibn Thaabit, Maalik ibn Anas, Mohammed ibn Idries en Ahmad ibn Hanbal (moge Allah hen allen genadig zijn).”
(Moe’allafaat ash-Sheikh: 5/96)
“Dus als jou ter ore komt dat ik een voorschrift heb uitgevaardigd dat niet conform de unanieme consensus van de geleerden is, verwerp dan mijn mening.”
(Ad-Dorar as-Saniyyah; 1/53)
“Als jij beweert dat de geleerden zich op iets anders bevinden dan hetgeen waarop ik mij bevind, dan zijn hier hun boeken aanwezig.”
(Ad-Dorar as-Saniyyah; 2/58)
“Ik daag de volgelingen van Aboe Haniefah uit met de meningen van de vroegere Hanafie geleerden. Ook daag ik de volgelingen van Imam Maalik, Imam Shaaficie en Imam Hanbal uit met de meningen van hun geleerden.”
(Ad-Dorar as-Saniyyah; 1/58)
“Samenvattend zeg ik dat ik het verbied om te geloven dat iemand anders zaken kan verrichten die alleen Allah kan verrichten. Dus als ikzelf iets soortgelijks zeg, beschuldig mij daar dan van. Als je een boek van mij vindt waarin het tegenovergestelde staat, beschuldig mij daar dan ook van. Als ik het citeer van de mensen van mijn wetschool, beschuldig mij daar dan eveneens van.
Maar als ik iets verklaar op basis van het Bevel van Allah en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) en ik dit gebaseerd heb op hetgeen waar de geleerden van iedere wetschool het unaniem over eens zijn, dan is het niet gepast voor iemand die gelooft in Allah en de Laatste Dag om dit te verwerpen. Niet vanwege de mensen van zijn tijd of zijn land, noch vanwege hetgeen de (meeste) mensen van zijn tijd verwerpen.”
(Ad-Dorar as-Saniyyah; 1/76)