Het volgende verhaal toont de mate van toewijding van Sacd ibn Abi Waqqas aan de Islam en dient als een belangrijke les voor de moslims.
Sacd ibn Abi Waqqas bekeerde zich tot de Islam op een jonge leeftijd. Zijn moeder, met wie hij een zeer goede band had en die hij altijd gehoorzaamde, vond dit heel erg en het deed haar erg veel pijn dat Sacd de godsdienst van hun voorvaderen had verlaten. Zij probeerde hem dan ook op alle mogelijke manieren terug te brengen tot het ongeloof. Toen dit alles niet bleek te helpen, keerde zij zich tot haar laatste redmiddel; emotionele chantage. Zij besloot in hongerstaking te gaan en zei dat ze niets zou eten en drinken totdat haar zoon zou terugkeren tot het geloof van hun voorvaderen. Ze zweerde dat zij liever zou sterven dan dat zij zou moeten toezien dat haar zoon een moslim was.
Sacd ibn Abi Waqqas was echter onwrikbaar, want het ware geloof was sterk verankerd in zijn hart. Het aanzicht van zijn lijdende moeder deed hem dan ook niet wankelen. Zijn moeder’s gezondheid ging met de dag achteruit. Naarmate de tijd verstreek, stond zij op het punt te sterven vanwege de honger en dorst. Vol vasteberadenheid en moed zei hij tegen haar: “Beste moeder, al zou u honderd levens in uw lichaam hebben en al deze levens zouden voor mijn ogen uw lichaam verlaten, zelfs dan zou ik niet mijn geloof in de Islam opgeven. Het is uw eigen keuze te eten of niet, maar wat mijzelf betreft; ik zal mijn Profeet (vrede zij met hem) niet verlaten.”
Toen zij de mate van standvastigheid en vastberadenheid van haar zoon zag, beëindigde zij haar hongerstaking. De vastberadenheid van Sacd ibn Abi Waqqas is voor eeuwig vastgelegd in de volgende vers:
“Maar als zij beiden (jouw ouders)zich inspannen om jou deelgenoten te laten toekennen aan Mij, waarover jij geen kennis hebt. Gehoorzaam hen dan niet, maar ga met hen goed om in dit wereldse leven.
(Soerat Loeqmaan: 15)