Het begin van de dag is gezegend, deugdvol én het is het moment waarop de Voorzieningen (van Allah) de mensen treffen. Wanneer men dit moment aan zich voorbij laat gaan, zal zijn dag verloren zijn. Zijn toestand aan het begin van de dag is namelijk van invloed op de rest van zijn dag. Daarom dient de moslim het begin van de dag niet te verknoeien door deze in passiviteit en luiheid door te brengen.
De vrome voorgangers waren niet gewoon om na het Fadjr-gebed te gaan slapen. In zo’n mate zelfs, zoals imam Ibn ul-Qayyim aangeeft, dat wanneer zij (d.w.z. de vrome voorgangers) op reis waren en de nacht onderweg doorbrachten en hierdoor vermoeid raakten, zij alsnog niet gingen slapen na het Fadjr-gebed. Zij wachtten totdat de zon was opgekomen en gingen daarna pas slapen. Dit alles ter waarborging van deze deugdvolle momenten, namelijk de periode na het Fadjr-gebed tot vlak voor het opkomen van de zon.
Dit tijdstip is gezegend en deugdvol en op dit tijdstip dient men Allah te gedenken. De vrome voorgangers brachten dit tijdstip niet slapend door, maar waakten hierin over hun Adhkaar door onder meer Allah te lofprijzen en van andere vormen van Adhkaar te verrichten die overgeleverd zijn in de islamitische Wetgeving.
Sheikh ʿAbdoer-Razzaaq ibn ʿAbdil-Moehsin al-ʿAbbaad al-Badr