Oorlogstijd is op z’n zachtst gezegd geen fijne tijd. Ik heb dit gelukkig niet aan lijve meegemaakt, maar als liefhebber van het vak Geschiedenis heb ik hier genoeg over gelezen om vast te kunnen stellen dat oorlog het beste, maar voornamelijk het (aller)slechtste in de mens naar boven haalt. Voor dat laatste is niet eens een echt militair conflict nodig, getuige de vele wc-rollen-fitties tijdens de coronacrisis. Als men voor het wel en wee van de “anale regio” al bereid is om met elkaar op de vuist te gaan, wil ik niet weten wat er gebeurt als het om het laatste blikje bruine bonen gaat…
Schil van beschaving
De schil van beschaving is in onze hedonistische, sterk geïndividualiseerde en van religie ontwortelde maatschappij flinterdun, zo blijkt maar weer eens. Een Arabische volkswijsheid luidt als volgt: “Vrees degene die Allah (God) niet vreest, want die is waarlijk tot alles in staat”. Een aloud advies dat wij Europese moslims zeer ter harte moeten nemen. Mocht het dus ooit zover komen dat de kogels je om de oren vliegen dan is er hoogstwaarschijnlijk ook geen ruimte meer voor mededogen. Dan is het, nog meer dan anders: “Ikke, ikke en de rest kan stikken”. Een kwestie van doden of gedood worden dus.
Drie V’s
In oorlogstijd moet je rekening houden met drie V’s: Vechters, Vluchters en Verraders. De vierde groep zijn de mensen die – gedreven door radeloze angst, gevoelens van machteloosheid en ondraaglijk lijden – vroeg of laat een einde aan hun leven maken. Zo pleegden in de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog, toen de Sovjet-troepen Berlijn naderden, duizenden Duitse burgers en nazi-functionarissen zelfmoord uit angst voor wraak en repressie. Het bekendste voorbeeld is de grote Führer zelf, die een cyanidepil nam en daarna zichzelf door het hoofd schoot.
Zelfmoord
In de meest recente oorlogen, zoals die in Oekraïne, hebben mensen zich zelfs uit wanhoop van gebouwen gegooid of zichzelf in brand gestoken. Ook zijn er voorbeelden van zelfdoding te noemen van sommige ouderen en ernstig zieken, die niet konden of wilden worden geëvacueerd, of geen hulp konden krijgen. Ik vermoed dat dit in Nederland, waar sommige burgers al PTSS krijgen of voor jaren de ziektewet in duiken wanneer ze slechts het bloed van een geslachte kip aanschouwen, nog veel erger het geval zal zijn.
Ridder Rutte
Een oorlog is dus een situatie die absoluut niet onderschat mag worden. Het leven is géén computerspel waar je eindeloos goudkleurige muntjes kunt verzamelen, en iedere keer wanneer je dood gaat opnieuw kunt beginnen in de level waar je gebleven bent. Des te verontrustender is de oorlogswaarschuwing die dappere ridder Rutte ons heeft gegeven tijdens zijn eerste grote toespraak als secretaris-generaal van de NAVO.
Volgens hem vormen Rusland, China en Noord-Korea een bedreiging voor onze veiligheid en manier van leven. Als ik dan zo’n schijnheil als Rutte hoor preken, die gedurende zijn bijna 13-jarige regeerperiode Defensie kapot heeft bezuinigd en mede verantwoordelijk is voor de huidige abominabel slechte staat van het Nederlandse leger, dan maakt een morele verontwaardiging zich van mij meester.
Pief Paf Poef-leger
Dat hij durft te zeggen dat wij ons “geestelijk moeten voorbereiden op een oorlog” omdat we “niet klaar zijn voor wat er de komende vier of vijf jaar op ons af komt”, terwijl hij persoonlijk Nederland op militair vlak de afgrond in heeft geduwd, is een gotspe. Wie kan zich het Pief Paf Poef-incident niet herinneren? Het verhaal kwam rond 2014 in de media, toen bleek dat Nederlandse militairen tijdens trainingsmissies vaak niet konden schieten met echte munitie vanwege een ernstig tekort aan oefenmiddelen. In plaats daarvan werd hen opgedragen om “Pief Paf Poef”, “Pang Pang” of “Bang Bang” te roepen tijdens simulaties van gevechtssituaties.
Maar liefst zeven jaar (!) later concludeerde de Algemene Rekenkamer nog steeds dat Nederland niet aan de NAVO-norm voldeed, en te kwetsbaar was voor militaire dreigingen. Nu krijgen we van alle kanten het advies om zaklampen, opwindbare radio’s, flessen water en waxinelichtjes in te slaan. Nee, dat is waar we een eventuele oorlog mee gaan winnen!
Vechtbereidheid
In mijn ogen heeft NAVO-leider Rutte en de rechts-extremistische kliek die nu in Den Haag met de scepter zwaait een veel groter probleem. Nederlanders staan namelijk historisch gezien niet bekend als een vechtlustig volk. In april 2022 voerde Motivaction, in samenwerking met het EO-programma ‘Dit is de Kwestie’, een onderzoek uit naar de vechtbereidheid van Nederlanders. Hieruit bleek dat slechts 16% van de respondenten bereid was de wapens op te nemen om Nederland te verdedigen in geval van een militair conflict.
In 2024 verrichte Instituut Clingendael een vergelijkbaar onderzoek. Toen bleek er sprake te zijn van een toename van de bereidheid om het vaderland te verdedigen. Volgens deze peiling was toen 49% van de 4.350 respondenten bereid om te vechten voor Nederland. Bij de vraag of er ook gevochten zou worden voor een ander Europees land, nam die bereidheid af naar 30%. Geen cijfers dus om over naar huis, Brussel of het hoofdkantoor van de NAVO te schrijven.
Kwetsbaar
Daar komt ook nog eens bij dat Nederland geografisch gezien een zeer kwetsbaar land is. Een aantal supersonische of intercontinentale ballistische raketten gericht op de Deltawerken tijdens springtij (bij volle of nieuwe maan), en half Nederland wordt bedolven onder verwoestende overstromingen. Gezien de bevolkingsdichtheid zou dat een rampzalige uitwerking hebben. Dan valt je strategische verdedigings- of aanvalsplan (letterlijk) in het water.
Vooruit, om deze invalshoek toch maar positief af te sluiten: waar Nederlanders wél goed in zijn, is handel. Een bekende uitspraak luidt dan ook: zet een Nederlander op zee, en hij verkoopt je lucht en water. Wellicht dat ze op het slagveld met hun handelsgeest weg kunnen komen. Maar als ik die bemodderde, bonkige, Russische vechtmachines voor mij zie, dan denk ik weer: “(Verkoop)praatjes vullen geen (kogel)gaatjes.”
Wilders’ haat
Hoe ziet het dan met de gedemoniseerde Nederlanders met een migratieachtergrond, waar Wilders zo graag van af wil? Want laten we elkaar geen mietje noemen, en dus zeggen waar het op staat: als er een knop zou zijn waarmee je alle Marokkanen en Turken in één klap naar “hun eigen land” zou kunnen schieten dan zou Wilders er als een losgeslagen idioot met zijn voorhoofd op bonken, mochten zijn handen op dat moment vastgebonden of geamputeerd zijn. Zo diep zit zijn haat voor moslims.
Allochtonen op de bres?
Maar anders dan Nederlanders staan Marokkanen en Turken historisch gezien wél hun mannetje. Zo vochten Marokkaanse soldaten (de Tirailleurs Marocains, oftewel Marokkaanse infanteristen) in de Tweede Wereldoorlog tegen de Duitse Afrika Korps in Tunesië en Algerije. De Goumiers (Amazigh-soldaten uit de berggebieden) waren bijzonder effectief in berggevechten in Italië, waaronder de Slag om Monte Cassino. Tijdens Operatie Dragoon namen Marokkaanse soldaten deel aan de bevrijding van Zuid-Frankrijk. Sommige Marokkaanse eenheden trokken zelfs door naar Duitsland, en vochten in de laatste maanden van de oorlog tegen Duitse troepen. Tienduizenden Marokkanen verloren het leven in de oorlog. Ze werden alom geprezen voor hun moed, uithoudingsvermogen en gevechtsvaardigheid op ruige terreinen. Velen van hen ontvingen onderscheidingen zoals het Legioen van Eer en de Croix de Guerre.
Turkse eer
Turken worden volgens mij als krijgers geboren: die komen de baarmoeder uitgemarcheerd, met Ottomaanse vaandel en al. Zie bijvoorbeeld ook hoe het moedige Turkse volk is opgestaan bij de schandalige coup-poging van 2016, om zo het vege lijf van hun president en leider Recep Tayyip Erdoğan te redden (diep respect). Vechten zit gewoon in hun DNA. Ze hebben een geschiedenis die rijk is aan legendarische militaire prestaties, veroveringen en oorlogsvoering. Een lange traditie van militaire kracht, strategie en strijdlust. Dit maakt hen in de wereldgeschiedenis tot één van de meest gevreesde en gerespecteerde militaire volkeren ooit.
Toontje lager
Als ik dus de bekende politicus met het vlammige kapsel zou zijn dan zou ik héél gauw een toontje lager gaan zingen, mocht Nederland ooit militair verdedigd moeten worden. Want waar een groot deel van wat hij “zijn eigen volk” noemt hoogstwaarschijnlijk met de staart tussen de benen af zal druipen, zal hij met klem een beroep moeten doen op de allochtonen die hij zo verafschuwt. Maar of zijn wanhoopskreet zal worden beantwoord? Ik ben bang dat zijn oproep hen een halal worst zal wezen.
Abdullah
* De weergegeven standpunten en meningen in dit opiniestuk weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs die van Stichting as-Soennah.