Vraag:
Is het toegestaan om de Oedhiyah aan onze broeders in Somalië te doneren vanwege wat zij meemaken aan hongersnood ? Dit middels een Oedhiyah-voucher van de Egyptische Bank. Of is het beter om de Oedhiyah te slachten in mijn eigen land?
Antwoord:
Alle lof zij Allah.
Het is voor een persoon beter om zijn Oedhiyah zelf te slachten. Anas ibn Maalik (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft namelijk overgeleverd dat de Profeet (vrede zij met hem) twee gehoornde zwart en witte rammen offerde en zijn voet plaatste op hun zij. Vervolgens zei hij de Naam van Allah en de Takbier, en slachtte hij (vrede zij met hem) hen met zijn eigen handen.
(al-Boekhaarie en Moeslim)
Het is toegestaan om iemand aan te stellen om het offer namens iemand te slachten. Ook al is hier geen reden voor. Djaabir heeft namelijk overgeleverd dat de Profeet (vrede zij met hem) 63 dieren slachtte met zijn eigen handen. Daarna droeg hij dit over aan ʿAli die de rest slachtte.
(Moeslim)
Dr. Wahbah az-Zoehaylie (moge Allah hem behouden) heeft gezegd: “Het is voor degene die wilt offeren aanbevolen om het zelf te slachten als hij hiertoe in staat is, omdat het een daad van aanbidding is. En het zelf verrichten van een daad van aanbidding is beter dan iemand anders aan te stellen om dit te doen. Maar als een persoon niet vaardig is in het slachten, dan is het beter om een moslim aan te stellen die dat wel is. In dit geval is het aanbevolen om getuige te zijn van het slachten, vanwege de woorden van de Profeet (vrede zij met hem) aan Faatimah (moge Allah tevreden met haar zijn), zeggende: “O Faatimah, ga naar je Oedhiyah en wees er getuige van.” De wetscholen zijn het hier unaniem over eens.
(al-Fiqh ul-Islaamiy wa Adillatoehoe, boekdeel 4, blz. 237)
Over het verrichten van de Oedhiyah buiten iemands eigen land bestaat meningsverschil onder de geleerden.
Dr. Wahbah az-Zoehaylie zegt: “Over het overbrengen van de Oedhiyah naar een ander land, zeggen de Hanafies: “Het is net zoals de Zakaat afgeraden het over te brengen van het ene land naar het andere, tenzij men het overbrengt naar zijn familieleden of mensen die er behoeftiger aan zijn dan de mensen in eigen land. Als hij het overbrengt naar iemand anders, dan is het wel geldig ondanks dat het afgeraden is.
De Maalikies zeggen dat het niet toegestaan is het over te brengen naar een plaats waar je je gebeden mag inkorten (vanwege het reizen, red.) of verder dan dat. Behalve als de mensen in die plaats er behoeftiger aan zijn dan de mensen in de plaats waar het geofferd zou moeten worden. In dit geval dient hij het grootste gedeelte naar hen over te brengen en een klein gedeelte voor zijn eigen familie te houden.
De Hanbalies en Shaafiʿies zeggen net als de Maalikies dat het toegestaan is het over te brengen binnen het land waar de Oedhiyah wordt verricht, maar niet verder dan de afstand waarbij het toegestaan wordt gebeden in te korten zoals het geval is met de Zakaat.”
(al-Fiqh ul-Islaamiy wa Adillatoehoe; boekdeel 4, blz. 282)
Een aantal hedendaagse geleerden is van mening dat het toegestaan is de Oedhiyah te verrichten buiten iemands eigen land om het de behoeftigere en armere moslims te geven.
Sheikh Ibn Djibrien (moge Allah genadig met hem zijn) werd gevraagd: “De ‘Global Islamic Aid Council’ in Saoedi-Arabië brengt u de innigste groet en vraagt Allah voortdurend om de moslims profijt te bieden middels uw kennis, en u rijkelijk te belonen voor uw inspanningen. In uw eerdere fatwa heeft u aangegeven dat het toegestaan is voor de Raad om de kosten voor de Oedhiyah te accepteren van haar donateurs en er Oedhiyahs mee te kopen om te slachten in de tijd van het offer en het te verdelen onder arme moslims in landen waar men armer is en er meer noodzaak aan heeft. Sommige Saoedische liefdadigheidsorganisaties werken op basis van deze fatwa al vele jaren op dit gebied. Terwijl de Raad zich in een beschamende positie bevindt ten aanzien van de arme moslims in andere landen, omdat het gestopt is met het verrichten van de Oedhiyah in hun landen. Daarom willen wij u vragen ons te vereren om ons de Islamitische Wetgeving hierover te verduidelijken.”
Hij antwoordde: “We hebben uw boodschap ontvangen met het verzoek om informatie over het sturen van de waarde van de te slachten Oedhiyah in andere landen en het te verdelen onder arme moslims. Dit aangezien u in een fatwa van ons heeft gelezen dat het toegestaan is voor de Raad om de prijs van een Oedhiyah aan te nemen van de donateurs en er dieren voor te kopen die op de tijd van het offeren geslacht worden en worden verdeeld aan de moslims in dat land die armer zijn en er meer noodzaak aan hebben. Wij hebben dit gezegd op basis van de wijsheid achter het offeren. Dit is namelijk om de Soennah te doen herleven en enige verlichting te brengen voor de moslims op de dagen van ʿIed, die de dagen van vreugde en geluk zijn. In dit land zijn er namelijk mensen die vermogend zijn en het goede willen doen. Zij hadden instructies achter gelaten om Oedhiyah te slachten zodat er in één huishouding een groot aantal Oedhiyahs geofferd zouden worden. Maar er zijn slechts weinig arme mensen die het gedurende deze dagen eten. Daarom meenden wij dat het gepaster zou zijn het geld naar arme landen te sturen, zodat daarmee dieren gekocht konden worden om het gedurende de dagen van ʿIed te slachten namens de donateurs en het te verdelen onder de arme moslims van Ahl us-soennah wal-Djamaaʿah. Dit is beter dan het bevroren vlees over een aantal maanden op te eten. Echter, als er armen zijn in iemands eigen land, dan is het beter om het hen te geven om aan hun behoefte te voldoen. Dit is wat wij menen. Maar je kan ook anderen een fatwa vragen. Moge Allah ons allen zegenen en vrede en zegeningen schenken aan Mohammed, zijn familie en metgezellen.”
Ook werd hij (moge Allah genadig met hem zijn) gevraagd: “Is het toegestaan het vlees van iemands offer buiten het Koninkrijk (van Saoedi-Arabië) te sturen aan de behoeftige en arme mensen, zoals in Bosnië Herzegovina, Soedan, Afrikaanse landen en andere Islamitische landen? Dit vanwege de grote nood daar? Adviseer ons alstublieft. Moge Allah u beschermen.”
Hij antwoordde: “Het heeft de voorkeur om het te slachten in het land waar jij je bevindt. Zodat je aanwezig bent bij het slachten, de Naam van Allah kan opnoemen, ervan kan eten, een gedeelte kan weggeven als gift en een gedeelte aan liefdadigheid kan geven. Maar als het een rijk land is en er geen armen zijn en als je sommigen van hen wat zou geven die het vervolgens dagen zullen opslaan en het hele jaar door genoeg vlees hebben, dan is het toegestaan te versturen aan de behoeftigen in andere landen waar vlees schaars is en sporadisch te vinden is. Maar het is noodzakelijk om er zeker van te zijn dat het offer wordt verricht gedurende de dagen van het offer, dat het dier de goede leeftijd heeft en vrij is van mankementen en dat de aangestelde persoon betrouwbaar is.”
Op de website almoslim.net die onder toezicht staat van dr. Naasir al-cOmar (moge Allah hem behouden) is er een fatwa over het versturen van de Oedhiyah buiten het land waar het offer werd gedaan.
De kwestie betreft: het oordeel over het offeren van de Oedhiyah in een andere plaats, of dit nu in hetzelfde land is of een ander land, omdat er moslims in die plaats zijn die behoeftiger zijn aan het vlees van de Oedhiyah dan moslims in zijn eigen land.
“Alle lof zij Allah, de Heer van de werelden. Vrede en zegeningen zij met Zijn nobele Boodschapper, zijn familie en metgezellen.
Er dient opgemerkt te worden dat één van de grote zaken waar de Islam aandacht aan besteedt en één van de grotere doelen bevat, het bevorderen is van wat in het belang is van de mensen. En zorg te dragen voor de behoeftige en arme moslims. Eén van de belangrijke kwesties hierin is de toelaatbaarheid van het verplaatsen van de Oedhiyah van het land van degene die het verricht naar een ander land. Vooral aangezien er niets in het Boek van Allah of de Soennah van Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) staat vermeld dat erop wijst dat dit niet is toegestaan. Het basisprincipe hierin is dat het toegestaan is. In het geval van de Zakaat, die volgens consensus verplicht is, is het toegestaan het naar een ander land te verplaatsen als hiermee een groter doel wordt gediend en in een grotere behoefte wordt voorzien. Wat dan te denken van de Oedhiyah die aanbevolen (Moestahab) is?
Sommige geleerden keuren het af op basis van het missen van de praktische rituelen. En Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“En Wij hebben (het slachten van) de kamelen voor jullie tot de Rituelen van Allah gemaakt, daarin is (veel) goeds voor jullie. Dus spreek de Naam van Allah over hen (d.w.z. over de kamelen) uit wanneer zij staand opgesteld zijn (om geofferd te worden) en wanneer zij op hun zijden (op de grond) vallen (na het offeren). Eet er dan van en voed daarmee de niet-bedelende arme en de bedelende arme. Zo hebben Wij hen (d.w.z. de kamelen) dienstbaar gemaakt aan jullie, opdat jullie dankbaar zullen zijn.”
(Soerat al-Haddj: 36)
Maar het aanhalen van dit vers als bewijs is een zaak voor verdere discussie vanwege twee redenen:
1. Niet iedereen offert zijn Oedhiyah buiten zijn eigen land. Er zijn er dus nog steeds die het offeren in hun eigen land doen. Het praktiseren van het ritueel wordt dus nog steeds gedaan.
2. Ook al zouden we aannemen dat alle mensen hun Oedhiyah buiten hun eigen land zouden offeren, dan is het basisprincipe dat het ritueel nog steeds wordt uitgevoerd. Het manifesteert zich sterker in een ander land. Ook al is dit minder in het land van degene die het offert. Dit wordt gedaan op basis van behoefte en het dienen van een doel.
Het doel van het doen van het offer is om het ritueel in elk land uit te voeren en de arme moslims te laten profiteren. Allah, de Verhevene, zegt (interpretatie van de betekenis:)
“Het is niet hun vlees of hun bloed dat Allah bereikt, maar het is jullie godsvrucht dat Hem bereikt.”
(Soerat al-Haddj: 37)
In as-Sahiehayn staat dat Aboe ʿAasim heeft overgeleverd van Yazied ibn abie ʿOebayd dat Salamah ibn al-Akwaʿ (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft gezegd: “De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Degene van jullie die een offer verricht; niets ervan dient in zijn huis na de derde dag achter te blijven.” Het daaropvolgende jaar vroegen zij: “O Boodschapper van Allah, dienen we te doen wat we het afgelopen jaar hebben gedaan?” Waarop hij antwoordde: “Nee, dat was een jaar waarin mensen onder zware druk stonden. En ik wilde dat het (vlees) onder hen werd verdeeld.”
(al-Boekhaarie en Moeslim)
Toen de Wetgever naar de armoede van de mensen keek, werden zij verboden het vlees voor meer dan drie dagen op te slaan. Maar toen de reden niet langer bestond, werd het verbod opgeheven.
In dit geval zien we niets verkeerds aan de fatwa die het toestaat de Oedhiyah te verplaatsen van het ene land naar het andere, als de moslims daar noodzaak aan hebben. Er zijn een groot aantal moslims die slapen onder de sterren (dakloos zijn), verhongeren en kunnen komen te sterven van de honger. Er bestaat dus een dringende noodzaak hen te helpen en te ondersteunen met Zakaat, liefdadigheid en het overbrengen van de Oedhiyah naar hun landen. Het is niet noodzakelijk om de Oedhiyah te offeren in de plaats waar degene is die het offert. Als hij de Soennah van het eten van zijn offer mist, dan loopt hij niet het helpen van arme en behoeftige moslims mis. En Allah weet het het beste. Moge Allahs Vrede en Zegeningen zijn met onze Profeet Mohammed, zijn familie en metgezellen.”
Op basis hiervan is er niets mis met het geven van geld aan iemand om de Oedhiyah namens jou te verrichten in Somalië, op voorwaarde dat diegene betrouwbaar is en het zal slachten gedurende de dagen van at-Tashrieq.
En Allah weet het het beste.
Islamqa.com