Shirk in de aanbidding van Allah is Koefr (ongeloof) wanneer dit bewust wordt gepleegd, want het toekennen van deelgenoten aan Allah in Zijn aanbidding staat gelijk aan het loochenen van Zijn woorden en dit is grote shirk. De pleger van grote shirk wordt buiten de Islam geplaatst. Allah zegt:

“Allah getuigt dat er geen god is dan Hij.” (Soerat Aali ^cImraan: 18)

“En weet dat er geen god is dan Allah en vraag vergeving voor jouw zonden.” (Soerat Mohammed: 19)

Daarnaast bestaat er ook kleine Shirk, waarvan de pleger niet meteen buiten de Islam wordt geplaatst. Dit o.a. op basis van de volgende uitspraken van de Profeet (vrede zij met hem): “Datgene wat ik het meest voor jullie vrees, is de kleine shirk. Zij (de metgezellen) vroegen: ,,En wat is de kleine shirk, o Boodschapper van Allah? Hij zei: ,,ar-Riyaa’. (het verrichten van handelingen om bij de mensen in aanzien te komen)” (Ahmad)

Toen een man tegen de Profeet (vrede zij met hem) zei: “Wat Allah wilt en wat jij wilt.”, antwoordde hij: “Heb je mij gelijk gesteld aan Allah? Zeg: ,,Slechts wat Allah wilt!” (Ahmad)

De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zei: “Wie zweert bij een ander dan Allah, hij heeft waarlijk shirk begaan.” (Tirmidhi)

In al deze gevallen heeft de Profeet (vrede zij met hem) deze personen niet buiten de Islam geplaatst. Wij kunnen derhalve concluderen dat shirk onder te verdelen is in grote en kleine shirk. Wie bewust shirk in de aanbidding van Allah pleegt ondanks hierover geinformeerd te zijn geweest, heeft grote shirk begaan.