Tahaarah

Taalkundig betekent tahaarah: reinheid en zich ontdoen van Ahdaath[1]. Volgens de Fiqh-termen betekent tahaarah het opheffen van een Hadath (gebeurtenis) of het verwijderen van een Nadjas (onreine materie).

Wateren

Al het water dat uit de hemel of de grond komt is Tahoer op basis van de volgende bewijzen:

“En wij deden uit de hemel rein water nederdalen.” (Soerat al-Foerqaan: 48)

De Profeet (vrede zij met hem) zei met betrekking tot de zee: “Zijn water is rein en zijn doden zijn halal.” (Sahih Ibn Maadjah)

Verder zei de Profeet (vrede zij met hem) met betrekking tot de waterput: “Het water is rein en wordt door niets verontreinigd.” (al-Ierwaa’ van al-Albaani)

Het water blijft rein ook als het wordt gemengd met iets anders (reins), zolang het maar geen van zijn eigenschappen verliest.[2] Dit op basis van wat de Profeet (vrede zij met hem) zei tegen de vrouwen die de Ghoesl al-Djanaazah (wassing van de dode) op zijn dochter verrichtten (gereed maakten voor de begrafenis). Hij zei: “Was haar drie, vijf of meerdere keren als jullie dat goed achten. (Wast haar) met water en sidr (jojoba) en gebruik bij de laatst keer kamperfoelie of een beetje ervan.” (al-Boechari en Moeslim)

Men kan water niet onrein verklaren, zelfs niet als er iets onreins in is gevallen, tenzij het water daarmee (één van zijn eigenschappen) verandert:

Aboe Sa^cied overlevert: “Er werd gezegd: ,,O Boodschapper van Allah! Mogen wij al-Woedoe (de kleine wassing) doen met (het water van) de put van Boedaa^cah? Terwijl het een put is waarin al-Haidh[3], dode honden en viezigheid wordt gegooid?” Hierop antwoordde de Boodschapper (vrede zij met hem): “Het water is rein en wordt door niets verontreinigd.” (al-Ierwaa’ van Sheich al-Albaani)