Vraag:
Welke overleveringen kunnen gebruikt worden als bewijs?
Antwoord:
Alle lof zij Allah. De overleveringen die geaccepteerd dienen te worden en als bewijs aangenomen moeten worden, zijn de geaccepteerde overleveringen die Sahieh (authentiek) of Hasan (goed) zijn verklaard. De zwakke (Daʿief) en valse overleveringen zijn niet toegestaan om te gebruiken als bewijs als het gaat om Islam regelgeving.
Imam ash-Shaaficie zei: “Het is verplicht om een overlevering te accepteren wanneer dit bewezen is, zelfs als de Imams hier niet naar handelen.”
(ar-Risaalah, blz. 463)
ʿAbdoellaah, de zoon van imam Ahmad ibn Hanbal, zei: “Ik vroeg mijn vader naar een man die boeken bezat met de woorden van de Profeet (vrede zij met hem), de metgezellen en Taabiʿien (volgers van de metgezellen). Maar deze man was niet in staat om de Daʿief en de Matroek (afgewezen) overleveringen te herkennen. En hij was ook niet in staat om een sterke Isnaad (keten van overleveraars) van een zwakke te onderscheiden. Ik vroeg hem of het toegestaan was voor hem om te handelen naar dat wat hij wilde. En of hij overleveringen kon uitkiezen, fatwa’s kon uitvaardigen en op basis daarvan mocht handelen.
Mijn vader zei: “Hij mag niets doen totdat hij onderzoekt welke overleveringen correct zijn en naar gehandeld mogen worden, zodat zijn handelingen gebaseerd zijn op een correcte basis. Hij moet de geleerden hiernaar vragen.”
(Iʿlaam ul-Moewaqqiʿien, boekdeel 4, blz. 179)
Imam Moeslim zei: “We dienen op te merken dat kennis van overleveringen en het bepalen of overleveringen al dan niet correct zijn, alleen een taak is van de Ahadieth geleerden. Omdat zij degenen zijn die de overleveringen van de mensen uit het hoofd hebben geleerd en deze goed kennen, in tegenstelling tot anderen. De basisprincipes waarop zij zich baseren is de Soennah en de overleveringen die zijn overgebracht van het ene tijdperk naar het volgende, vanaf de tijd van de Profeet (vrede zij met hem) tot aan vandaag.”
(at-Tamyiez, blz. 218)
Imam as-Sarkhasie zei: “Het niet navolgen van een Sahieh overlevering van de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) is Haraam. Net zoals het verrichten van zaken die haaks staan op de Islam Haraam zijn.”
(Oesoel as-Sarkhasie, boekdeel 2, blz. 7)
Imam an-Nawawie zei: “De geleerden hebben gezegd dat er drie soorten overleveringen zijn: Sahieh, Hasan en Daʿief. Zij zeiden dat het alleen is toegestaan om Sahieh of Hasan overleveringen aan te halen als bewijs voor regelgevingen. De zwakke overleveringen zijn niet toegestaan om aan te halen als bewijs voor regelgevingen en overtuigingen. Het is wel toegestaan om deze overleveringen aan te halen en ernaar te handelen als het gaat om kwesties die geen betrekking hebben op regelgevingen, zoals verhalen, deugdzame daden en zaken die aansporen tot het goede of waarschuwingen bevatten.”
(al-Madjmoeʿ, boekdeel 1, blz. 98)
Al-Haafidh ibn Radjab zei: “De geleerden en Foeqahaa’ van Ahl ul-Hadieth volgen de Sahieh overleveringen waar deze ook zijn.”
(Fadl ʿIlm ul-Hadieth, blz. 57)
Sheikh ul-Islaam ibn Taymiyah zei: “Het is niet toegestaan om in Shariecah kwesties te steunen op zwakke overleveringen die niet Sahieh of Hasan zijn.”
(Madjmoeʿ ul-Fataawa, boekdeel 1, blz. 250)
Al-cAllaamah Zakariyyaa al-Ansaarie zei: “Degene die overleveringen uit Soenan of Moesnads als bewijs wil aanhalen en bekwaam is om onderscheid te maken over wat wel of niet als bewijs kan worden gebruikt, mag niets als bewijs aanhalen, tenzij hij de keten en de overleveraars goed onderzocht heeft. Anders zou hij één van de imams moeten vinden die de overlevering als Sahieh of Hasan heeft geclassificeerd, en hem navolgen. Zo niet, dan mag hij een overlevering niet als bewijs aanhalen.”
(Fath ul-Baaqie Sharh Alfiyyaat al-ʿIraaqie)
En Allah weet het het best.
Islamqa.com