Vraag:
Sommige mensen bestuderen ideologische boeken (al-Fikriyyah), alsook educatieve en culturele wetenschappen (ath-Thaqafiyyah) en beroepen zich hier vervolgens op. Daarna rekenen zij zichzelf tot geleerden en predikers in de religie, terwijl hun begrip van de religie zwak is en zij de Shariecahboeken niet hebben bestudeerd. Wat kunt u hierover zeggen?
Antwoord:
Kennis is datgene wat Allah, de Verhevene, en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) zeggen en niet wat bepaalde mensen beweren. Kennis is dus wat Allah en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) hebben gezegd en vervolgens wat de geleerden ervan uitleggen en verduidelijken aan de mensen. De mensen van kennis zijn na de Profeten de vertegenwoordigers van Allah onder Zijn dienaren. Allah, de Verhevene, zegt (interpretatie van de betekenis):
“Allah getuigt dat er geen god is dan Hij en (ook) de Engelen en de bezitters van kennis, standvastig in de gerechtigheid. Er is geen god dan Hij, de Almachtige, de Alwijze.”
(Soerat Aali-cImraan: 18)
Ware kennis is het hebben van kennis over Allah en Zijn religie. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“Voorwaar, het zijn slechts de bezitters van kennis onder Zijn dienaren die Allah vrezen.”
(Soerat Faatir: 28)
En het zijn de Boodschappers en hun volgelingen, de vooruitstrevenden, de gelovigen, de mensen die de waarheid in pacht hebben en de mensen van de Koran en de Soennah. De geleerden zijn dus de erfgenamen van de Boodschappers en zij verduidelijken en maken wegwijs naar Allah en Zijn religie.
Een student van kennis zal niet behoren tot de mensen van kennis, behalve door het bestuderen en overpeinzen van het Boek van Allah, de Soennah van Zijn Boodschapper en het nemen van kennis van de geleerden van de Soennah. Dit is het pad van kennis. Dat houdt in dat men zich bezighoudt met het gehoorzamen,overpeinzen, begrijpen, het verkrijgen van voordeel en dat hij de boeken leest die van begin tot eind gunstig zijn voor de student van kennis.
Hij zou de zaken moeten overpeinzen, begrijpen en datgene wat moeilijk voor hem is zorgvuldig moeten lezen. Hij dient uit betrouwbare boeken van Tafsier (uitleg van de Koran) te lezen, zoals Ibn Kahthier, al-Baghawie en dergelijke betrouwbare boeken.
Hij houdt zich bezig met de verschillende boeken van Hadieth en neemt kennis van de geleerden van Ahl us-Soennah wal Djamaacah, zij die inzicht hebben in het geloof. En niet van de geleerden van retorische spraak en filosofie (al-Kalaam) of de geleerden van innovatie of onwetenden.
De kennis die dus niet afkomstig is uit het Boek van Allah of de Soennah van Zijn Boodschapper (vrede zij met hem), wordt geen kennis genoemd. Dit wordt eerder onwetendheid genoemd, ondanks dat dit wellicht nuttige kennis kan zijn voor wereldse zaken. De bedoeling is dat kennis je zal baten in het Hiernamaals en je zal redden van onwetendheid in de religie. Kennis moet een persoon inzicht verschaffen in de religie en hem berichten over de zaken die Allah voor hem heeft verplicht gesteld en verboden. Dit is de kennis van de Shariecah.
Sheikh cAbdoel-cAziez ibn cAbdillaah ibn Baaz (Maktabat ul-Furqaan)