Vers 184:
أَيَّاماً مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
Nadat Allah sprak over de verplichting van het vasten, gaf Hij aan dat het slechts om een aantal dagen ging. Hiermee wordt het gemak van deze zaak duidelijk gemaakt. Aangezien een reiziger en een zieke persoon het vasten als een last kunnen ervaren, werden zij in de gelegenheid gesteld om te eten en later de gemiste dagen in te halen. Dit om alsnog de beloning niet mis te lopen.
In dit vers werd men voor het eerst bekend gemaakt met deze verplichting. Vandaar dat de mogelijkheid bestond om in plaats van te vasten een arme te voeden. Wel werd hen verteld dat het beter voor hen zal zijn om te kiezen voor het vasten.
De reden waarom in het begin deze keuze werd gegeven, is ter vergemakkelijking van de Voorschriften voor deze beginnende mensen. De Islam heeft in al zijn verboden en geboden gekozen voor een geleidelijke aanpak. Later zou het vasten iedereen worden opgelegd zonder enige uitzondering.
Vers 185:
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
De verplichting die op de moslim rust, is het vasten van de maand Ramadan. Deze maand kan aangemerkt worden als een grootse gunst. Zo is de Koran, die Leiding in zich draagt, in deze maand geopenbaard. Dankzij dit Boek zijn wij in staat gesteld om een scheidingslijn aan te brengen tussen waarheid en valsheid, tussen Leiding en dwaling en tussen de gelukzaligen en de ellendelingen.
In dit vers, in tegenstelling tot het vorige, wordt van iedereen gevraagd om de verplichting van het vasten na te komen. De keuze om een arme te voeden, vervalt hiermee. Wel blijft de regel gelden dat een zieke persoon en een reiziger het vasten naar een andere dag mogen verplaatsen. Hiermee worden de wegen naar het Welbehagen van Allah gemakkelijk gemaakt. Dit laatste geldt natuurlijk voor alle Voorschriften. Geen van Allahs Voorschriften zijn moeilijk.
Tot slot worden wij opgedragen om de vastgestelde periode te vasten en ons niet tot een aantal dagen daarvan te beperken. Terwijl wij deze gezegende maand vasten, wordt er ook van ons gevraagd om dank aan onze Heer te betuigen – voor het feit dat Hij de aanbiddingen voor ons heeft versimpeld – en deze maand af te sluiten met Takbier, oftewel het zeggen van ‘Allaahoe akbar’.
Vers 186:
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
Dit vers dient als antwoord op de vraag die door een metgezel aan de Profeet (vrede zij met hem) werd voorgelegd. Hij vroeg namelijk: “Is onze Heer nabij en hoeven wij slechts te fluisteren, of is Hij ver van ons vandaan en moeten wij roepen?” Naar aanleiding van deze gestelde vraag openbaarde Allah dit vers, waarin Hij aangeeft dichtbij te zijn en op de hoogte van het zichtbare en het onzichtbare. En dus kunnen wij ook zeggen dat Hij de smeekbede van Zijn dienaren spoedig verhoort.
De smeekbeden kunnen wij opdelen in twee categorieën. Een smeekbede ter aanbidding en een smeekbede ter vraagstelling. Ook de Nabijheid van Allah kan opgedeeld worden in twee categorieën. Nabijheid middels Zijn Kennis en Nabijheid middels het verhoren, het steunen en het succesvol maken van Zijn dienaren. Wie zijn Heer dus aanroept met een zuivere toewijding en toegestane woorden, diegene zal verhoord worden indien er geen sprake is van belemmeringen, zoals het eten van verboden zaken.
Eén van de voornaamste redenen voor het verhoren van een smeekbede, is het volgen van de geboden en het mijden van de verboden. Daarom geeft Allah in dit vers te kennen dat wanneer de dienaren gehoor zouden geven, zij leiding zouden krijgen. Leiding houdt in dat men geleid wordt naar goede daden en het ware geloof en ongeschonden blijft voor ongeloof.
Leraar: Aboe Ismail
Locatie: moskee as-Soennah